Spelen in Bos en Lommer
Ik spreek over de tijd 1940-1955, dat de Hoofdweg over de brug van Erasmusgracht het eind der “mensheid”was. Het was één grote zandvlakte, in de verte zag je over de Haarlemmerweg en Haarlemmervaart de Coca-Colafabriek en nog wat gebouwtjes. Dit was de vlakte waar ‘s zomers een zeer grote tent stond voor de opvang van schooljeugd. Diverse scholen mochten een klas per dag de kinderen naar de tent begeleiden. We konden daar heerlijk ravotten buiten. Bij regen werden in de tent spellen gedaan. En er was altijd wel een versnapering of limonade. Wij kwamen van de “Crijnsenschool”. Dat was dus een hele tippel daar naar toe. (Of er was vervoer voor de kinderen geregeld. maar dat kanik me dat niet meer herinneren.)
Nu is het hele Bos en Lommerplein volgebouwd en kan er niet meer gespeeld worden. Het is er zelfs levensgevaarlijk om te spelen. Wat staat er nu, kantoor van de Stadsdeelraad, een gebouw van een woningcorporatie, de markt, een gebouw boven de doorgang naar de A10 en nog veel meer.
Surinameplein
Er was nog zo´n grote zandvlakte, waar je heerlijk spelen kon. Het Surinameplein. Midden op het terrein stond een electrahuisje, uit gele steentjes opgetrokken. Tegen dat huisje bouwde we ons tentje, met van huis meegenomen een oud kleed en een paar stokken. Dat was ons verblijf voor die middag. Zand genoeg om mee te spelen. Ook was het een geschikte plek om de buitgemaakte kerstbomen te verbranden. Het kon daar geen gevaar. Met een groep vriendjes stroopten we de buurt af voor de kerstbomen. Soms moest er wel eens voor gevochten worden met een andere groep om een boom in ons bezit te krijgen
Ook dit plein is nu één groot verkeerscircuit geworden en de rest is de weg naar het begin van de Cornelis Lelylaan. Er is zo al heel wat speelterrein verloren gegaan aan woning- en wegenbouw.
