De gaarkeuken op het Magalhaensplein was ook een belevenis, mensen vielen flauw van de honger als ze de geurin hun neus kregen van de keuken. Mijn familie - m’n zwager - met een ene familie Drost waren in de zwarte handel en de zoon van Drost (Appie), m'n broer en ik draaide strootjessigaretten. Die werden dan verkocht op de Ten Katemarkt in de Kinkerbuurt. M'n broer volgeladen ergens schuilend in een portiek met de zenuwen om betrapt te worden, terwijl de anderen niet zonder risico probeerden te verkopen. Van dat alles had ik geen weet, wel dat ik met zwager en vriend in een roeiboot langs de boeren ging op verkenning gingen en ik diende dan als afleiding. Een week later werd me duidelijk waarom: thuis werd de slaapkamer grondig schoongeboend en er hing een half schaap in de klerenkast. Kort daarop kregen we visite of liever gezegd een inval van een paar soldaten en officier die uitstekend Hollands sprak. Herinner me alleen dat ik werd aangesproken en al was ik een jaar of acht negen, wist ik drommels goed wat dat inhield. Ja, dat vergeet je nooit en ik kan wel zeggen dat mijn leeftijdgenoten ik ik daardoor een mentaliteit hadden die vijf jaar vooruit was.
Van het einde van de oorlog staat mij bij dat de NSB-ers werden opgepakt en in een lange rij (waarheen, Joost mag het weten) door de Jan Evertsenstraat uitgeleide werden gedaan met veel getreiter van de jeugd. Echter bij de Witte de Witstraat werden ze opgewacht door mij onbekende gewapende knokploeg uiteen geslagen en vlogen bij wildvreemden de huizen binnen. In de Jan Maijenstraat en de Torresstraat werden vrouwen - die het met de Duitsers hielden - hun kop kaal geschoren en in de verf gezet. Ik vraag me af wie zich dat nog kan herinneren of meegemaakt heeft?
Mijn schooltijd weer terug op de Jan Evertsenschool was in grote delen een lijdensweg; meester Walree had harde handen en kon er wat van. Ik kwam pas op dreef op de VGLO, meneer Aartsen was een fijne man en had begrip voor wat hij in de klas had. Wie kent hem nog; hij speelde ook viool voor de klas.
Ik las een paar verhalen over de Torresstraat en ik hoop dat iemand het volgende vehaal kent. Weet niet meer in welke klas ik was. We hadden een paar branieschoppers en die hadden bedacht om van een balkon in de Torresstraat over een hek met scherpe punten op het grasveld van de kerk te springen. Dat perceel is het eerste huis aan de Torresstraat met een hoge stenen trap. Ik-zei-de-gek had het ook gedaan met tanden door m'n lip en thuis nooit verteld. Maar op die bewuste morgen - ik was net aangekomen - was een jongen, Ko Pijpen, vanaf het balkon op de scherpe punten van het hek gevallen. We hebben hem eraf geholpen helaas overleed hij kort daarna, zijn zuster was Martha Pijpen.
Op Google earth gezien dat de buurt totaal is opgeknapt, ook het hek om de kerk vernieuwd is en de Jan Maijenstraat geen doorgang meer heeft. Trouwens de hele buurt lijkt wel vernieuwd dubbele ramen enzovoort, misschien ook wel een douche-cel, en ik hoor dat de Orteliusstraat op de monumenten lijst staat. We zijn wel vier keer terug geweest in Holland, maar hebben niet altijd de kans of de tijd gehad om het allemaal te terug zien.