Sloop Pieter van der Werfstraat 9

Op 22 januari 2011 was het zover: het laatste blok van 'ons' wijkje werd gesloopt. Wie kent ons nog? Jan, Kitty, Yvonne en Monique Vermist. In 1977 zijn we verhuisd maar toen de sloop de laatste maanden dichterbij kwam, hebben we dit op de voet gevolgd. Zelfs nog een paar keer (legaal én illegaal !) vanaf oktober tot nu in het huis geweest, een rare gewaarwording na zoveel jaar en flink wat foto's kunnen nemen. Er ligt nu een enorme berg puin, dit pand is tot het allerlaatst statig overeind gebleven. We zagen het nodige door de lucht vliegen: balkonnetjes, keukens, het wiel van het boodschappenmandje, zelfs een originele omlijsting van de (destijds) kolenkachel en de trappen waar we allemaal veel voetstappen hebben liggen. De sloper had trouwens een flinke dobber aan het slopen van de betonnen trappen, maar uiteindelijk zijn ook die gesneuveld. Een bewoonster van nr 8 heeft namens alle bewoners van deze flats een bloemetje op haar balkon geplaatst een dag voor de sloop. Ondanks dat het pand nu voor 99,99% tegen de vlakte is, bleef haar keuken en woonkamer nog even gespaard, het bloemetje staat er nu dus nog te prijken, de slopers hebben beloofd het af en toe water te geven !
Wij hebben de afgelopen periode veel foto's genomen en naar onze oud-buren op nummer 8 en 9 gestuurd. Mijn moeder is maart 2005 overleden, mijn vader woont nog aldoor in Geuzenveld. Hij was in de jaren '60 - '80 actief lid van het koor Magistri Vox. Monique woont in Monnickendam met haar gezin (zoon en dochter), Yvonne (ik dus) woon in Almere, heb 2 zoons en ben getrouwd met Jan Bensdorp, die woonde in de dr. H. Colijnstraat, ook een oud-Geuzenveld bewoner dus. Monique, Jan en ik waren lid van harmonie Sint Hubertus (Jan nog steeds trouwens). Deze vereniging repeteerde in het Koggeschip, inmiddels ook gesloopt een paar jaar geleden. Sint Hubertus bestaat nog altijd, nu in Almere en bestond onlangs 50 jaar. Het was een unieke ervaring om door het steeds kaler wordende straatje te lopen waar je als kind zo veel gespeeld hebt, op de dijk tenten gebouwd, sleetje rijden, in de zandbak, op het klimrek, leren schaatsen op de Albardagracht etc. Het naambordje van de straat met origineel huisnummer heeft nu een nieuwe plek gevonden bij mijn vader in de achtertuin, zelf heb ik de dag voor de sloop het bordje in het portaal van de sloophamer gered met de tekst: 'verboden in de trapportalen fietsen of kinderwagens te plaatsen'. We hebben heel wat huizen in de Pieter zien sneuvelen, om het moment dat 'ons' huis aan de beurt was hadden we wel een gevoel van 'daar gaan we dan'. Goed om te weten is dat de slopers het geheel op een prettige manier hebben neergehaald, een van hen vroeg mijn vader zelfs, nadat onze woning van de aardbodem verdwenen was, of hij het emotioneel vond om het te zien. De fijne 20 jaren in deze buurt komen dan toch weer helder voor de geest, inmiddels woont hij al weer 34 jaar in het Geuzenveldse Jan Springerhof, is bijna 82, kerngezond en bruist nog van energie, is nog steeds actief voor een koor, Vox Laudans in Sloten (ze zoeken altijd enthousiaste leden - email: vermist@hetnet.nl). Bijzonder om verhalen uit Nieuw West op deze website te lezen en namen langs te zien komen die bekend voorkomen.
Groeten voor allemaal die wij kennen en het allerbeste voor de toekomst.
Wisten jullie trouwens dat er inmiddels ook een Pieter van der WerfPAD bestaat?