nooit geen spaarndammerbuurt meer!!

Helaas stond mijn wieg in de houtrijkstraat,maar voor mij had het nooit gehoeven. bedomde trappen dat als er iemand begraven moest worden de kist uit het raam moest. het badhuies waar je eeuwig moest wachten en maar tien minuten kon douchen omdat de halve buurt er zat.
Er was voor mij maar een moment geluk,op de hoek had je de warme bakker t.o kolenbedrijf de haan.
Als je naar school ging rook je de lucht van warm brood door de straat.
Om de hoek woonde (nou...wonnde een schoenen maker met zakken voor zijn ramen, Hij verstond zijn vak goed en iedereen dacht dat ie straat arm was. Toen hij overleed vonden ze in zin matras en achter het behang duizenden guldens!!!wat hij potte alles op.
De buurt kreeg er lucht van en binnen de kortste tijd struinde iedereen door die woning ,maar de politie 5x8 had alles al door zocht.
Ik wist toen al dat ik als ik oud genoeg was snel de buurt en amsterdam uit wilde.
De stinkende fabrieken en houthavens de ruzie,s van de buren en vooral het gehouwehoer over elkaar beviel me niet.
Toen de maria kerk werd afgebroken trok iedereen het lood en zink uit de goten want dat was geld.!! ik voelde me helemaaal geen buurtmens en woonde liver inde natuur waar ik nu al jaren woon in het Gooi verweg van al die culturen en talen met zijn namaak pizzahutten en shoarma kliek.
Ik kom niet eens meer in Amsterdam. laat staan in de buurt daar.
Amsterdam is dood ,wie aong ook alweer amsterdam huilt......