Een onmogelijke wens

Deel 1

7 Fans
Amsterdam-West

Het was een paar dagen voor mijn tiende verjaardag , toen mijn moeder mij vroeg wat ik voor mijn verjaardag wilde hebben.
"Ik wil een broertje, mamma", antwoordde ik vlot! Hoe naïef was ik toen nog dat ik eigenlijk geen idee had wat aan de vervulling van zo'n wens vooraf gaat?

Nu was mijn moeder beter op de hoogte van wat daar voor nodig was en wees mij fijntjes op het feit dat mijn wens moeilijk te vervullen was. Dus deed ik er verstandig aan mijn wens zodanig aan te passen dat het voor mijn moeder fysiek niet mogelijk was deze te vervullen. Maar hoe vreemd kan het gaan dat mijn wens toch nog vervuld werd!

Op mijn verjaardag zelf dus geen broertje die ik uit kon pakken en wat ik wel kreeg zou ik nu echt niet meer weten, maar wat de dag daarop gebeurde zal ik niet licht vergeten. Wij woonden indertijd in de Hillegomstraat, toen aan de rand van Amsterdam, maar men was druk bezig met voorbereidingen voor de bouw van de Tuinsteden Slotervaart en Osdorp. Daartoe werd het land opgespoten met zand wat werd gewonnen uit de diepe ondergrond van de Sloterplas en later de Riekerpolder aansluitend aan de Nieuwe Meer. Wat nu dus het huidige Nieuwe Meer ten zuiden van Amsterdam is. Vanuit diepe zandlagen kwamen ook heel veel stenen mee omhoog die ooit door rivieren uit het stroomgebied van Rijn met het zand zijn meegevoerd. Ik weet nog hoe het geluid van als het zand/watermengsel klonk als het door de persleiding stroomde en de stenen die meeliften tegen het wanden botsten. Nu om die stenen was het mijn broer Frits te doen want als die stenen eenmaal op het opgespoten land terug te vinden waren lagen stenen met fossiele afdrukken erop en die verzamelde hij, dus gingen ik samen met mijn neef Cor met Frits mee op zijn fossielenstrooptocht.

Cornelis Lelylaan bij de Sloterplas Foto: Beeldbank van het Stadsarchief, fotograaf Rinus Knopper, 19 september 1958

Cornelis Lelylaan bij de Sloterplas Foto: Beeldbank van het Stadsarchief, fotograaf Rinus Knopper, 19 september 1958

Alle rechten voorbehouden

Zo ook op zaterdag 13 juli, de dag na mijn verjaardag deze keer belandden wij uiteindelijk bij de Sloterplas ter hoogte van de huidige Cornelis Lelylaan en wandelden terug over de voor bouwverkeer aangelegde Cornelis Lelylaan. Mijn neef Cor en ik zagen verderop een egel de wegoversteken en rende daarheen om het beter te bekijken, toen we Frits hoorde roepen. "Kijk wat ik gevonden heb", hij hield, wat op een bundel kranten leek omhoog. Wij waren gelijk de egel vergeten en rende weer snel terug, nieuwsgierig wat dat nu weer was en hoorden babygehuil.

Naar deel 2 van dit verhaal.

Alle rechten voorbehouden

707 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe