Voetballen op het Frijdahof

Verteller: Albert De Boer
Auteur: Marjan Idema
7 Fans
Slotermeer

In de jaren ’50 waren er nog niet veel auto’s, dus konden we veel voetballen op het Leo Frijdahof.

Voetballende jongens Ongelokaliseerd. datering: 05.03.1957 Gemeentearchief: collectie: Oppenheim, G.L.W. (fotograaf) G.L.W. Oppenheim, auteursrecht: M Oppenheim

Voetballende jongens Ongelokaliseerd. datering: 05.03.1957 Gemeentearchief: collectie: Oppenheim, G.L.W. (fotograaf) G.L.W. Oppenheim, auteursrecht: M Oppenheim

Alle rechten voorbehouden

Later kwamen er enkele auto’s op het hof en waren we boos, omdat de eigenaren hun auto, ondanks alle ruimte op straat, precies op de plek zetten, waar we steeds aan het voetballen waren. Mevrouw Buter had toentertijd een DKW en op een bepaald ogenblik schoot ik de buitenspiegel eraf. Na netjes de spiegel betaald te hebben, werd de auto toch nog steeds zo geparkeerd, dat het een wonder is, dat er niet meer spiegels van de auto afgeschoten zijn.
De bal kwam vaak terecht op de open plaatsen met openslaande deuren aan de achterkant van de winkels van de Burgemeester Fockstraat. De ene winkelier was makkelijker dan de andere met het teruggeven van de bal, maar toch bleven we dag in dag uit, voetballen op het Leo Frijdahof, en later op de kruising met de Johannes Poststraat, tot het echt niet meer ging door de vele auto’s. De eigenaren van de groentewinkel en van de plasticgroothandel in de Johannes Poststraat waren in de latere jaren helemaal niet blij met de voetballende opgeschoten jongens uit angst voor hun ruiten.
Ik kan mij nog herinneren, dat de bal eens afgepakt werd door de eigenaar van de plastic-groothandel (in het pand is nu een moskee gevestigd). We probeerden de bal toen eerst op het politiebureau Lodewijk van Deysselstraat op te halen, maar die was vandaar al naar het hoofdbureau aan de Marnixstraat gebracht, waar wij hem uiteindelijk teruggehaald hebben.
Op de grasvelden tussen de witte huizenblokken aan de Burg. de Vlugtlaan is eigenlijk nooit gebald, omdat dit van de meeste bewoners niet mocht, daar de tuinen van de huizen meteen aan het gemeenschappelijke grasveld lagen en omdat er veel hondenpoep op het gras lag. Achteraf vermoed ik, dat de gemeentetuin op het Leo Frijdahof er vanwege het doorlopende gebal toch niet mooier op is geworden.

Gepubliceerd: 1 november 2006

Lees ook 'Pionieren met de melkhandel' en 'De plichtsgetrouwe klaar-over' en 'Vechten met de juf'

Alle rechten voorbehouden

943 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Frijdahof Frijdahof, met zicht op de achterkant van de winkels van de Burgermeester Fockstraat Foto: Fam. De Boer Frijdahof, met zicht op de achterkant van de winkels van de Burgermeester Fockstraat. Op de achtergrond meisje met bal dat aan het stoeprandje gooien is.  Foto: fam. De Boer

Frijdahof Frijdahof, met zicht op de achterkant van de winkels van de Burgermeester Fockstraat Foto: Fam. De Boer Frijdahof, met zicht op de achterkant van de winkels van de Burgermeester Fockstraat. Op de achtergrond meisje met bal dat aan het stoeprandje gooien is. Foto: fam. De Boer

Alle rechten voorbehouden
Maria Knijn

Fam de Boer

Wat leuk om dit te lezen van Albert.
Zijn vader kwam altijd bij ons aan de deur en bleef altijd koffiedrinken in de keuken op het krukje.
Wij mochten ook altijd wel een stukje meerijden op de kar.
Ik herinner me nog de enorme emmers verse melk die uit van die metalen bussen werden overgegoten, maar ik vond de geur minder aangenaam.
Later hebben Albert en Kees de zaak van vader overgenomen samen met moeder, maar helaas zijn nu alle oude winkels verdwenen.