Van der Hoopstraat voor 1960 (1)

Ik ben geboren in de van der Hoopstraat nr. 111 huis, in de kamer aan de straatkant. Dat gebeurde begin 1942, dus in de oorlog. Van die oorlog kan ik mij niet zo veel meer herinneren. Het enige wat mij bijgebleven is was een enorme knal vlak bij ons huis. Het bleek later, dat toen in de Van Bossestraat een vliegtuig was neergestort. Dat gebeurde ongeveer aan het einde van de oorlog. Verder heb ik het van horen zeggen. De tramblokjes van hout tussen de rails van lijn 10 voor de deur en de omgezaagde bomen in de buurt. Dat alles was in de oorlog goed voor de kachel.
In eerste instantie hadden wij thuis een potkachel of allesbrander. Later kregen we een haard of kolenkachel. De kolen werden gebracht door de kolenman. Deze had een loods in de van der Hoopstraat vlak bij het van Limburg Stirumplein. Als de kolen op waren, aan het eind van de winter, haalden we bij hem ook wel papieren zakjes kolen. Maar die waren natuurlijk duurder dan losse kolen. Daarom stookten we ook wel houtblokken in deze kachel, dat ging prima. Mijn vader was timmerman, dus aan hout hadden we meestal geen gebrek. Waar we ook geen gebrek aan hadden waren aardappelen. Dat kwam omdat de familie van mijn moeder (Koekenbier) in aardappelen handelden. Later kwamen daar groenten, fruit en conserven bij. De Koekenbieren stonden met hun waar op verschillende markten in Amsterdam. Ome Rinus stond op de Albert Cuyp. Ome Jan stond op de Dappermarkt. Opa Koek- stond op de Lindengracht met Nico van Heusden, een neef. Zijn ouders hadden een melkzaak in de van Beuningenstraat op de hoek van de Fannius Scholtenstraat. Ome Gerrit vervoerde vanaf de centrale markt aan de Jan van Galenstraat aardappelen van hot naar her met een vrachtwagen. Ome Gijs was commissionair in aardappelen. Logisch gevolg was dat op verjaardagen nogal eens over aardappelen gesproken werd en vooral over de prijs van deze knollen.

Gepubliceerd: 12 februari 2007

Lees ook Deel 2.
Alle verhalen over de Staatsliedenbuurt staan in deze rubriek.