Door weer en wind loopt ze twee maal per dag haar ronde door de buurt om zwerfkatten eten te geven. De geopende blikjes kattenvoer en brokjes staan al klaar op haar rollator, om de bakjes van de katten te vullen.
Trouwe dierenvriend
Mevrouw Hein: ‘Ik geef de poezen in de binnentuin tussen de Houtrijkstraat en de Polanenstraat al 20 jaar eten. Ook in het park is een plek waar ik ze voer. Als mensen overlijden of verhuizen dan zetten ze hun kat soms gewoon op straat. Er zijn nu weer twee jonge zwerfkatten bij. Het zijn helemaal geen schuwe katten, maar ze kennen me dan ook. Als ik aan kom lopen dan zitten ze al te wachten. Ik ben een echte ‘buurtvrouw’ want ik woon al mijn hele leven in de Spaarndammerbuurt. Ik ben groot gebracht op het Zaandammerplein, toen ik trouwde ben ik in Amsterdam-Oost gaan wonen, maar dat beviel me niet. Via woningruil heb ik gelukkig een woning in de Houtrijkstraat kunnen huren. Daar heb ik gewoond tot 2003 en sindsdien woon ik in Zorgcentrum de Bogt/Westerbeer.'
Wat krijgt u voor reacties op het voeren?
Mevrouw Hein: ‘Sommige mensen worden kwaad en zeggen dat het voeren van de katten, ratten aantrekt. Maar ik vul de bakjes van de katten en zie dat het eten meteen wordt opgegeten. Andere mensen vinden het lief dat ik dit doe en geven me wel eens een pak brokjes. Het eten voor de katten betaal ik zelf, maar ik eet er geen boterham minder om en kan het gelukkig nog betalen.
Een reactie vond ik wel heel frappant. U moet die katten niet voeren zei een meneer, want daar krijgen ze alleen maar jonkies van. Nou dat is toch onzin, want van voeren komen echt geen kleine katjes hoor!
In de buurt zijn wel meer mensen die katten voeren en dat is maar goed ook. Ik vind het zielig dat de katten zo mager zijn en hoop maar dat iemand anders het van mij gaat overnemen als ik er niet meer ben.'
Dit verhaal is in oktober 2010 verschenen in de Staatskrant, die verspreid wordt in het gebied van voormalig Stadsdeel Westerpark.
