De Plump

Auteur: JHvZ iso 22111950 Jan van Zijp
7 Fans

Het Geheugen van West als bron voor onderzoeksproject van studentes van de Universiteit van Utrecht

Bioscoop Olympia Bellamystraat 49

Bioscoop Olympia Bellamystraat 49

Alle rechten voorbehouden

Plump was de bijnaam voor bioscoop Olympia aan de Bellamystraat 49 in de Kinkerbuurt in Amsterdam Oud-West.
Twee studentes van de Universiteit van Utrecht hebben elk over deze bioscoop een 'eindpaper' geschreven waarbij de plaats van Olympia in de bioscoopcultuur in Amsterdam en de functie van Olympia in de cultuur van de Kinkerbuurt in de jaren 1928-1965 uitvoerig beschreven en geanalyseerd is. Daarbij hebben de studentes gebruik gemaakt van bijdragen op het Geheugen van West van Frits de Ruijter Wandeling door Oud-West, Joop Komen en W.F. Meijer reacties op 'Bellamystraat' van Annick van Ommeren-Marquer. Ook zijn ze geïnterviewd door de studentes Milou Kwee en Wendy Kerkvliet.

De papers zijn echte aanraders voor iedereen die betrokken is bij de Kinkerbuurt en oude bioscopen in het bijzonder. Leuk om te lezen!

Dus wie benieuwd is naar deze onderzoeken en meer wil lezen over de bioscoopcultuur en over de Kinkerbuurt in die jaren kan de twee eindpapers lezen door te klikken op:
Eindpaper Milou Kwee - pdf-bestand
Eindpaper Wendy Kerkvliet - pdf-bestand

Alle rechten voorbehouden

425 keer bekeken

2 reacties

Voeg je reactie toe
Esther

Ik ken nog iemand

die vroeger in deze buurt woonde en naar de Plum ging. Hij vertelde spontaan dat het filmdoek van achter werd natgesproeid om het te laten afkoelen, en dat als je op de verkeerde plek zat, je dus nat werd. Het is iemand die voor WO2 geboren is. Hij had nog een ander verhaal over met een vriendinnetje aan de zijkant zitten (bij de muur). Als nodig kan ik een contact leggen.

Thomas Leeflang

publicist

Dag Wendy,

Wel gefeliciteerd met je mooie 'paper'. Het is weliswaar mosterd na de maaltijd, maar vooruit.

In Olympia stond de filmprojector echt achter het doek. Ik heb het zelf gezien. Het was een projector van het type Hahn 2, met 'voor-blender' en 1800 meter trommels waarmee 60 minuten 35mm-film aan één stuk kon worden gedraaid. Wel moest tijdens dat uur de operateur tweemaal de positieve en de negatieve koolspitsen vervangen, waardoor in dat uur het beeld steeds even wegviel (vandaar het veelgehoorde boe-geroep in Olympia).

Het doek werd van achteren inderdaad nat-gesproeid. Op de gebruikelijke, zeg maar 'normale' manier (vanachter uit de zaal dus) werd in Olympia niet op een wit vlak (doek of kalkmuur) geprojecteerd . Dat kon trouwens niet eens, omdat twaalf brede (elektrische) verwarmingselementen laag aan het zaalplafond hingen. Die zouden dan hinderlijk in de lichtbundel van de projector hebben gehangen en dus het filmbeeld gedeeltelijk hebben tegengehouden.

Een ander punt: alle 280 klapstoelen in Olympia waren van hout. Brandvlekken 'in pluche'?! Niet in Olympia!. Wel brandplekken in de houten rugleuningen.

Vergeef me deze wijsneuzigheid. Net als jij interviewde ik voor m'n boek en andere publicaties oud-Kinkerbuurtbewoners over Olympia. Ik kwam er al gauw achter dat hun herinneringen niet correct waren. 'Oral history' kan fantastisch zijn, maar in dit geval waren de verhalen over Olympia wel erg onzorgvuldig en onvolledig. De 'schaamte' ooit graag bij Olympia binnen te zijn gestapt om er een film te zien, kleurde de verhalen. Zelf ben ik decennialang 'vaste Olympia-klant' geweest en ik nam me begin jaren vijftig van de vorige eeuw al voor ooit eens een 'geschreven portret' te maken over dat toen al bijzondere bioscoopje.

Nou ja, tot zover dan maar. Er zijn belangrijkere dingen in het leven.

Hartelijks,

Thomas Leeflang (NVJ - KNF)

PS - Zie bijgaande bijlage. Het boek (een aangevulde versie van 'Verstonde films') verschijnt in augustus van dit jaar .