Michèl Tromp (VVD)

Michèl Tromp: lijsttrekker voor de VVD in het stadsdeel Geuzenveld-Slotermeer. Ik ben 32 jaar geleden geboren in Alk­maar en getogen tussen de geitjes en kalfjes in Heiloo. Ik ben dus wel behoorlijke bok­ken­spron­gen gewend.
Ik werk fulltime als coördinator productieproblemen bij Postbank Ver­ze­ke­rin­gen. Het hoofdkantoor zit op de Haarlemmerweg in Bos en Lommer, dus ik ga iedere dag op de fiets naar mijn werk. Ook bij temperaturen rond het vriespunt. Grrr! Dat is de kracht van een li­be­raal!
Ik ben zoals gezegd lid van de VVD. Mensen vragen mij vaak: waarom de VVD? Dat is toch die partij van a-sociale lui die alleen maar opkomen voor ondernemers en mensen die toch al bulken van het geld? Ik denk en dacht daar toch genuanceerder over. Ondernemers zorgen voor onze banen. Zon­der banen rest armoede. De VVD is ook de enige partij die van aanpakken weet: daad­krach­tig problemen aanpakt nog voor ze onbeheersbaar worden.
Wij vinden mensen niet meteen zielig: wij zien in­di­vi­duen die het wat minder getroffen hebben en met een klein steuntje of duwtje in de rug weer zelfstandige, verantwoordelijke, trotse burgers kunnen zijn. Een oud Oosters spreekwoord dat ik geleerd heb toen ik daar woonde, luidt: “Geef een man een vis en hij heeft voor 1 dag te eten, leer een man vissen en hij heeft altijd te eten”. De VVD wil mensen leren vissen en niet voor de korte termijn de mensen een zoethoudertje geven. Het is daarom de meest sociale partij die er voor­handen is. Vandaar ook mijn keuze voor de VVD.
Ik woon iets meer dan vijf jaar in Geuzenveld-Slotermeer. Ik was de grote drukte van Tokyo ge­wend en dan is daar opeens dit stadsdeel met al zijn rust en zijn ruimte. Het deed wel een beetje aan het dorpje van mijn jeugd denken. Het feit dat ik een relatieve nieuwkomer ben, komende uit een drukke stad heeft twee belangrijke voordelen: (1) ik weet uit ervaring hoe heilzaam stuk­ken groen tussen de huizen kan werken, komende uit een stad waar groen veel schaarser is dan hier en (2) ik kijk met een frisse blik, zonder vertroebelingen en zonder een hang naar het ver­le­den naar het stadsdeel.
Ik vind het overigens een heel fijn stadsdeel. Met plezier loop ik over de markt, zwem mijn baan­tje in het Sloterparkbad, en als ik wil zit ik zo in het centrum van Am­ster­dam. Het stadsdeel zelf kent een leuke opbouw door onder andere van Eesteren. Hoe een man als van Eesteren alle zaken over hoe een stad het beste opgebouwd kan worden heeft uit­ge­dacht, is briljant. Daar kan menig bedenker van nieuwbouwwijken in deze tijd nog een voor­beeld aan nemen.
Het stadsdeel kan echter zoveel meer zijn. Met behoud van zoveel mogelijk groen, droom ik van een hotel aan de Sloterplas, een bioscoop op Plein 40-45 en kleinschalige bedrijvigheid in de wijken. Waar jong en oud, autochtoon en allochtoon samen een plek hebben tussen dat groen. En een baan met een goed inkomen, zodat ze in alle vrijheid verantwoorde beslissingen kunnen nemen. Een li­berale toekomst dus. Dat doe ik als burger en als politicus, omdat ik een rotsvast geloof heb in een goede toekomst voor dit stadsdeel. De schouders eronder!

Gepubliceerd: 26 januari 2006

Terug naar politiekelink