Rudi was het buurjongetje van An Sybrandi, die hem voor ballet interesseerde. Daarna werd hij door Sonia Gaskell ontdekt. Zij vroeg Van Dantzig bij haar gezelschap Ballet Recital te komen. In 1955 maakte hij zijn eerste choreografie ‘Nachteiland’, voor ‘Het Nederlands Ballet, een gezelschap dat was ontstaan vanuit Gaskells Ballet Recital. Onder Gaskells leiding werd vervolgens ‘Het Nationale Ballet’ opgericht, waar Rudi van Dantzig de huischoreograaf werd en met ingang van 1965 een van de drie artistiek leiders. In 1971 bleef hij nog als enige over en tot 1991 was Van Dantzig de enige artistiek leider van het gezelschap.’
Rudi van Dantzig was niet de enige bekende danser van naam uit Amsterdam West. Dit was onder andere te danken aan An Sybrandi, die een eigen ballet studio had in de Elckerlijcstraat, ‘De Toverfluit’. Marianne Sarstadt was ook een leerling van haar, niet alleen bij ‘De Toverfluit’, maar deze danseres kende ze ook van het ritmisch dansen waar ze bij speeltuinvereniging Sportpark de Ruyter de leiding had. Op maandagavonden en met een jaarlijkse uitvoering in Krasnapolsky. Moeder Sarstadt speelde piano bij het ritmisch dansen en beide ouders van Marianne waren nauw betrokken bij de operettevereniging van de speeltuinvereniging. Vanuit die ‘Sportpark’ opleiding groeiden ook Ankie van Linschoten en Marise Meijer door naar de beroemde Parijse Bleubell Girls. Waarschijnlijk zette ook Madeleine Felix daar haar eerste ballet stappen om later bij het ‘corps de ballet’ van het Nederlands Ballet aan te sluiten. Van een andere ballet grootheid Olga de Haas, ken ik de begin-geschiedenis niet. Wel weet ik dat haar vader directeur was van de ‘Bank van de stad Amsterdam’ op de Krommert, in mijn herinnering woonde ze met haar ouders boven de bank.