Weg

Twee aan elkaar geklonken pleintjes met in het midden geometrisch gevormde perkjes met een onbestemde struiksoort. De pleintjes worden slechts doorsneden door een smalle straat met aan beide zijden geparkeerde auto’s en abrupt afgestopt door het speeltuintje ingeklemd tussen de Wiarda Beckman- en de Haspelstraat. De halfgesloten balkons aan de achterkant van de huizen langs de Burgemeester Fockstraat komen me extra bekend voor. Natuurlijk!
Dit is de plek waar ooit een bolvormig ijzeren klimrek stond en dat plaatje is het beeldmerk van ons Geheugen van West!
Op verkeer hoef ik op deze ‘weg’ niet te letten, dus vertraag ik m’n gang. Onthaasten.
Rechts geven lentegroene achtertuintjes de plek een rustieke aanblik. Links staat een eenzame oude reiger geduldig, maar toch alert voor een deur te wachten op een bewoner die iets voedzaams met hem wil delen. Ik herinner me van vorig jaar dat er links en rechts op de daken hele hordes van deze inmiddels stadse vogel zaten te wachten. Het deed me denken aan het liedje van de drie kleine kleutertjes op het hek. Grote kleuters in dit geval. Schijtreigers noemden wij ze vroeger, vanwege de enorme flatsen die ze achter kunnen laten op je auto. Zijn ze gevlucht voor de vogelgriep? Of verplaatst net als de ‘hangganzen’.
Enfin, even verder zijn de lamellen van een ‘TV Snelservice’ in een uitbouw al maanden gesloten.Het bordje voor het raam bevestigt de status. Mensen kopen met het WK voetbal voor de deur liever een nieuwe denk ik.
Een paar zeer jonge hangjongeren kruipen met een stiekeme sigaret verder weg in de schaduw van het volgende aanbouwtje.

Toch raar dat de, door Geert Mak ooit omschreven, ‘mysterieuze leider van het hele Nederlandse verzet’ zo’n onbeduidend plekje in een stad toegewezen heeft gekregen.
Als ik in de aankondiging van de kortgeleden uitgezonden documentaire lees dat Wally
— z’n roepnaam - het verzet ‘op één lijn wist te brengen’, het ‘smeersel in de raderen was van de illegaliteit’ en ‘de bankier van het verzet’, dan verdient zo iemand toch eigenlijk de door mij gedroomde laan met beuken. Maar ja, ik ben van na 1945.

Gepubliceerd: 21 mei 2006