Column: Dag Juriaan (voorgoed)!

1 Fan
Geuzenveld Slotermeer

Als hij na zijn pensionering terugkijkt, zei Juriaan Otto tijdens zijn afscheidsfeestje donderdag 28 september, was dit wellicht de leukste tijd in zijn werkzame leven. Juriaan bleef tot het eind van zijn functie als wijkmanager in Geuzenveld-Slotermeer complimentjes uitdelen. Wat zullen we dat missen.

Juriaan nu Juriaan nu (28 september 2006)<br />Foto: Thea Schaafsma

Juriaan nu Juriaan nu (28 september 2006)
Foto: Thea Schaafsma

Alle rechten voorbehouden

‘Hai mop, wat heb je weer ontzettend goed je best gedaan! Je bent super, weet je dat!’ Dit is een hele normale mail die je van Juriaan kunt ontvangen. Zelfs door het internet heen, op een afstand van minstens een stadsdeel (ik woon in Bos en Lommer), weet hij je te complimenteren met je nieuwe broek of je beeldige verschijning. En nog mooier: je gelooft het. En nog mooier, want ik hoor Juriaan al denken: hij meent het.

Koffie

Hoe dan ook, met deze houding kom je ver. Heel ver. Juriaan belde of mailde me ruim twee jaar geleden voor het eerst. Hij was nieuw in het stadsdeel, moest een website opzetten met leuke verhalen over de buurt en had mijn naam gehoord. Of ik even op de koffie wilde komen. Vol scepsis ging ik op de koffie, terwijl ik niet eens van koffie houd. Het was de toon die me naar dat bakkie hoog boven in het stadsdeelkantoor trok. Juriaans toon. De achterdocht — wie ben jij en waarom zou ik voor jou iets willen doen? — verdween snel. Het was de blik die me over de streep trok. Juriaans blik. Zonder er ook maar meer mee te bedoelen dan iemand nu kan gaan denken — hoe vaak kun je het immers hebben over ‘mijn vrouw’- kijkt Juriaan je aan alsof jij de meest belangrijke, gewaardeerde, hard werkende persoon ter wereld bent.

Klad

Niet vreemd dus dat ik en met mij veel mensen in tranen waren toen Juriaan begin 2005 op wereldreis ging. Een florerende website achterlatend. En toen kwam de klad erin. Het lukte niet om deze site bloeiend te houden, hoe goed enkele lieve mensen ook hun best deden. Juriaan kwam echter niet terug in deze functie en dat zette mij ertoe aan tijdelijk in staking te gaan tot de site weer wat hulp van buitenaf zou krijgen.

Krullen

Het gaat weer goed met het Geheugen van West. Immers, u leest nu dit stukje, dus — HOERA — weer een bezoeker. En met u nog dagelijks honderden bezoekers. Regelmatig worden nieuwe verhalen geplaatst en het zijn allemaal juweeltjes over de buurt. Mijn hoerastemming slaat nu even om, want Juriaan, die na zijn wereldreis terugkwam als wijkmanager, gaat weer weg. En nu voorgoed, denk ik. Hij wordt Adviseur Strategische Beleidsvorming in Zuidoost. Gelukkig, niet de andere kant van de wereld. Maar toch zal ik dat beeld van die lange man met bril en woeste krullen missen in de buurt.

Gepubliceerd: 1 oktober 2006

(In de rubriek COLUMNS staan de columns van Shirley Brandeis allemaal bij elkaar.)

Alle rechten voorbehouden

593 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Juriaan toen Juriaan toen (2004)

Juriaan toen Juriaan toen (2004)

Alle rechten voorbehouden

4 reacties

Voeg je reactie toe
Site Administrator

Re: Column: Dag Juriaan (voorgoed)!

dag Juriaan, ik wens je heel veel geluk in je nieuwe baan.En bedankt nog voor je boeiende verhalen van je wereldreis,ik heb ze met genoegen gelezen.Verder bedankt voor je vriendschap en het opzetten van het Geheugen.Het gaat je goed Ria

Site Administrator

Re: Column: Dag Juriaan (voorgoed)!

Juriaan ,we hebben hebben elkaar maar 1 keer ontmoet nl. op de buurtcampingfeest in buurt 3 in Slotermeer. Je positieve inslag zal me bijblijven!
We gaan je geesteskind aanvullen met Kunst en Cultuurberichten uit ParkStad.
Bedankt dat je dit mogelijk hebt gemaakt.
Veel sucses in je verdere levensloop!

Theo Haring
Redactie Pasta magazine

Site Administrator

Re: Column: Dag Juriaan (voorgoed)!

Dag Juriaan, dank je wel! Ik reageerde op een verhaal op deze site. Van het een kwam het ander en voor ik het wist deed ik mee aan de foto-/verhalenwedstrijd. Als prijs voor de leukste foto's kreeg ik een uitvergroting van een foto. Dat was echter even snel gedaan en dus kwam jij Juriaan een foto van een foto maken. En toen ik die foto ingelijst en wel nog eens goed bekeek kwam er weer een verhaal.
Zo ben ik zonder erg auteur geworden van een aantal verhalen op deze site. Dank je wel Juriaan, ik heb mede aan jou te danken dat ik mijn jeugdherinneringen kwijt kan.
Ik wens je heel veel succes in je nieuwe loopbaan en hoop dat je daarin net zoveel plezier zult beleven als dat je bij het Geheugen van West had.

Site Administrator

Dag Juriaan (voorgoed)!

De redactie van Het Geheugen van West wenst Juriaan nog veel meer leuke momenten in zijn nieuwe werk. Bedankt voor je inspanningen!