Het begin
We zijn er in 1955 komen wonen. Ik was nog geen jaar, mijn oudste zuster was drie en mijn jongste zuster was nog niet geboren; die kwam pas in 1961. Mijn ouders zijn opgegroeid in de Indische buurt en moesten door gebrek aan huurwoningen in die tijd noodgedwongen een tuinhuisje huren ergens in Diemen. De bouw van de tuinsteden was dus een geweldige uitkomst voor hen en vele andere jonge gezinnen. In die tijd was Slotermeer nog maar een zandvlakte, koud en guur in de winter, met weinig bescherming tegen wind en regen.
Zwemmen, vlotten bouwen en vuurtje stoken
De Dorus Rijkershof is één van de drie hofjes recht tegenover de jachthaven aan de noordzijde van de Sloterplas. Door deze hofjes een aantal graden te draaien heeft iedereen vanaf zijn balkon een goed uitzicht op de Sloterplas en de Jachthaven. Er woonden veel gezinnen met kinderen en we gingen ook in grote groepen tegelijk naar school. In de zomervakantie gingen we met zijn allen naar het strandbad en in de winter schaatsten we op de jachthaven, we verveelden ons maar weinig. Ieder kind uit de buurt moest leren zwemmen. We waren omringd door water en door de vele bouwprojecten was er veel hout te vinden waar wij vlotten van bouwden. De rest van het hout werd gebruikt om vuurtjes te stoken op het land. Ieder kind uit de buurt kwam wel eens thuis met een nat pak of stinkend naar de rook.
De winter van 1963
In 1963 was er een hele strenge winter, de Sloterplas was toen helemaal bevroren en je kon over het ijs helemaal van Slotermeer naar Osdorp lopen. Er ging zelfs een gerucht dat men met een auto op het ijs had gereden.Op de dichtgevroren jachthaven hebben we met veel vallen en opstaan leren schaatsen op onze Friese doorlopers. De schaatsen zaten ondergebonden met zo’n veter die na verloop van tijd erg los ging zitten en dan stond je meer naast de schaats dan erop. Het was dan ook een drama om die bevroren veter uit de knoop te halen en de schaats er weer opnieuw onder te binden.
Filmpjes
Mijn vader had in die tijd een 8mm filmcamera. Het was een simpele camera, fixed focus, niet elektrisch, en je moest hem opwinden om er mee te kunnen filmen. Mijn vader heeft het unieke gebeuren van de winter van 1963 kunnen vastleggen in dit filmpje, te vinden op YouTube:
https://www.youtube.com/watch?v=p19Fs64oAsc&feature=youtu.be
Er is ook een filmpje van spelende kinderen in de DorusRijkershof en een rolschaatsclub waarover ik weinig kan vertellen want niemand van ons gezin was daar lid van:
https://www.youtube.com/watch?v=eWECnriiRZo&feature=youtu.be
Een unieke plek om te wonen
Tot 1975 heb ik in de Dorus Rijkershof gewoond. Daarna in Haarlem, opnieuw Amsterdam en tenslotte Almere. Ik woon nu in Nieuw Zeeland met mijn gezin, kom natuurlijk geregeld terug om mijn zusters en vader te bezoeken. Ik kan het nooit laten om dan even de fiets te pakken om langs de Dorus Rijkershof te rijden. Er is natuurlijk wel wat veranderd in al die jaren: de huizen hebben nieuwe ramen, er is een nieuwe speelplaats, de Noordzijde is afgesloten voor het doorgaande verkeer en de bomen zijn groot. Er wonen nu ook anderen mensen, maar zij zullen het waarschijnlijk met mij eens zijn dat het een unieke plaats is om te wonen.