Comeniusstraat 61
Beneden de keuken, toilet, woonkamer, uitkijkend op ‘de sloot’, een opbergkast en de halfronde trap naar boven, waar zich vier kamers bevonden, een badkamer en verschillende inbouwkasten. De derde verdieping van deze flats was andersom gebouwd, met de slaapkamers onder het woon/eet gedeelte. De 4e verdieping was als de 2e verdieping, terwijl de 1e verdieping bestond uit één woonlaag, voor ouderen en alleenstaanden. Langs de gehele rij witte flats en onder de zwarte flats liep ‘de sloot’ richting de Johan Huizinga laan. De zwarte flats zijn over de sloot heengebouwd met wat ik nu hele mooie ‘poten’ vind, de ‘piloti’ in de stijl van Le Corbusier.
Onbezorgd buiten spelen
Op de sloot dobberden we ‘s zomers in onze opblaasbootjes en ‘s winters werd er geschaatst, al waren de winters met genoeg ijs op de vingers van één hand te tellen in die jaren. Mijn klasgenootje Michelle was het allermooiste meisje op het ijs, maar haar aanspreken durfde ik niet. Nooit een zoen gehad van haar… Tegenover onze maisonette flat lag ‘de dijk’, een heuvel, één in een rij die helemaal vanaf de Haarlemmervaart tot aan de Aletta Jacobslaan liep. Daar roetsjten we ‘s zomers op stukken karton vanaf, ‘s winters op onze slee en het hele jaar sneden we onze vingers aan het riet langs de waterkant.
Portiek torenflat Sloterhof Bron: Pieter de Rijke, 2015 
Torenflat Sloterhof
Toen duidelijk werd dat de geplande bouw van station Lelylaan op ‘de dijk’ vlak voor onze neus het heien van meer dan 1.000 betonpalen inhield had mijn moeder er genoeg van en verhuisden we in 1984 naar de “torenflat” op de westelijke begrenzing van de Sloterhof.
Torenflat Sloterhof, 1961 Bron: beeldbank, Stadsarchief Amsterdam 
Vijftig jaar later
Vijftig jaar zijn er verstreken sinds ik geboren werd in de Comeniusstraat. In mijn werk zie ik veel ellende om mij heen in andere delen van de wereld. Die ellende overziend realiseer ik me dat hoewel de jaren 60 en 70 in Slotervaart wel als ‘saai’ worden omschreven, ik heel veel geluk heb gehad aan beide zijden en middenin zo’n prachtige wijk te hebben kunnen opgroeien. En ik hoop dat het Patsy en Michelle goed gaat…
Klik hier voor deel 1.