Toen de etage in de Indische buurt met vier kinderen te klein werd, kregen Jo en haar man in 1957 van woningbouwvereniging Het Oosten een woning aangeboden in Geuzenveld-Slotermeer aan de Wigbold Ripperdastraat. De huur van de nieuwe woning, met vier slaapkamers en een badkamer maar zonder centrale verwarming, bedroeg Fl. 12,70 per maand. Dat was flink hoger dan de Fl. 7,- huur in Oost, maar ze hadden het er graag voor over.
Omdat het zoontje van de buren voortdurend voor overlast zorgde - muizen of een emmer water door de brievenbus - verhuisden Jo en haar gezin twee jaar later naar eenzelfde soort woning aan de Kenau Simons Hasselaarstraat 19 hs.
Het nieuwe huis had de voor Nieuw West overbekende Bruynzeelkeuken en -badkamer. De keuken met het pannenrekje, de badkamer met het lavet en de ‘centrifuge’. In het lavet, waar een douche boven hing, kon een schoep worden gezet en dan werd daarin de was gedraaid. Maar het water koelde snel af want het was een grote bak waarin je zelf heet water moest gooien. Ook was een nadeel dat je met douchen hoog moest instappen in het lavet, dus dat werd al snel verwijderd. De douche erboven bleef.
Jo heeft altijd prettig gewoond in Geuzenveld-Slotermeer, de woning was fijn, er waren winkels in de buurt en er was volop speelgelegenheid voor de talrijke kinderen in de buurt. In het trappenhuis woonden er op een gegeven moment 33.
In 1986 kwam — nadat haar man in 1979 was overleden - haar zoon met zijn gezin bij Jo inwonen, er was ruimte genoeg voor drie volwassenen en twee kinderen. Die kleinkinderen zijn inmiddels de deur uit, maar haar zoon en zijn vrouw, die ontzettend goed voor Jo zorgen en waar ze heel blij mee is, wonen nog altijd bij haar. Nu wordt de flat binnen niet al te lange tijd afgebroken en is de familie Verhoeven na 49 jaar weer op zoek naar een andere woning.
Gepubliceerd: 15 december 2006
Link naar meer verhalen uit de Eendrachtsparkbuurt.