Er waren ook al een paar winkels, zoals een viswinkel op de hoek van de F. van Dorpstraat. Op de volgende hoek was de melkboer, van de familie Van de Kort, die met zoons de wijk in gingen om de melk te slijten. Ik herinner me nog de namen, Wim en Theo, die de melk ook naar drie hoog brachten. Op de volgende hoek had je de de Sperwerwinkel van de familie Hoveling, die later naar het tegenover liggende pand ging in de Ruys de Beerenbrouckstraat, op de hoek van de Pieter van de Werfstaat. Er kwam ook een groente/kruidenierswinkel in de Dr. H. Colijnstraat en een bakker op de volgende hoek waar de heer Hexspoor de baas was. Later begon hij een kleine snackbar naast de bakkerswinkel en daarna had hij een snackbar waar nu de noodstop is.
Op de hoek van de Wigbolt Ripperdastraat was een sigarenwinkel van de familie Almering, na enige jaren is daar een elektriciteitswinkel gekomen en nog iets later verkochten ze ook grammofoonplaten. Op de volgende hoek was een slagerij van de familie Blommestein, waar wij zaterdagavond wel hielpen schoonmaken en waar mijn zus jarenlang gewerkt heeft.
De noodscholen waren over heel Geuzenveld verspreid, de meisjes gingen naar de school bij de Dolhaantjesstraat en de jongens naar de Sam van Houtenstraat, tegen de dijk aan. Ik herinner me nog dat ik van 8 tot 1 uur naar school ging vanwege ruimtegebrek op de scholen. De hogere klassen gingen van 1 tot 6 uur naar school. Ook had je een katholieke kerk met als bouwpastoor pastoor Nilissen, die je overal in Geuzenveld op zijn Solex tegenkwam en die met iedereen een praatje kwam maken. Op zondag waren er 7 diensten in de noodkerk aan de Sam van Houtenstraat en die was dan ook afgeladen. Ook herinner ik mij de vakantieschool op het veld aan de Wigbolt Ripperdastraat. Een paar grote witte tenten waar we in de vakantie bezig gehouden werden.
We hadden een buurman die bij het GVB werkte en die een keer met de bus naar huis kwam (wat niet mocht). Hij probeerde te keren in de Wigbolt Ripperdastraat en zakte weg in het landje. Hij is er later uitgetakeld door zo’n zware kraan van het GVB. Ook in de winter was er altijd wel wat te beleven op straat, een buurman had een auto en bij sneeuw konden de sleeën achter zijn auto vastmaken en zo werden wij voortgetrokken over de sneeuw.
Gepubliceerd: 15 december 2006
Link naar meer verhalen uit de Eendrachtsparkbuurt.