Jan van Zijp
Sylvia en Jacques (Sjaak) Bijlhout en hun vijf kinderen zijn in de buurt vooral bekend van hun rijschool ‘Kouwe Voetjes’. Menig bewoner van de Eendrachtsparkbuurt leerde in de jaren zeventig autorijden in het Opeltje van Sjaak.
"We waren de eerste Surinamers in de wijk. Mensen raakten ons aan en keken of we bruin afgaven. Ik vond dat niet erg en voelde me nooit gediscrimineerd. Ik ben nuchter, en geloof dat je eigen uitstraling en houding voor een groot deel bepalen of je je gediscrimineerd voelt. Toen de buren ons uitnodigden voor hun 25-jarig huwelijksfeest was dat oprecht en niet omdat ze ons moesten uitnodigen. Bij binnenkomst speelde de band speciaal voor ons het Surinaamse liedje Witte rijst en bruine bonen. Dat vond ik heel mooi.
Alles kon in het familiedorp, het rooie dorp. Een man woonde daar met zijn paard in huis en niemand zei daar iets van. De bakker en de melkboer zetten de boodschappen bij je voordeur neer. Als we een feest gaven, belden de buren nooit de politie. Surinaamse vrienden uit Tilburg en Zaandam zeiden dan steevast: Jezus, wat wonen jullie hier toch mooi!"
"Man, wat mis ik die tijd. Echt wel."
De weilanden waarop de kinderen voetbalden zijn volgebouwd. Het uitzicht over de velden met maïs en suikerbieten is verdwenen. "Met de sloop in de wijk is het alsof er een stukje van mijn geschiedenis verdwijnt."
Gepubliceerd: 15 december 2006
Link naar meer verhalen uit de Eendrachtsparkbuurt.