In 1982 ging Theo Tanis in de bewonerscommissie ‘Bij Hoog en Laag’ van Het Oosten en werd daar later ook voorzitter van. En hij zit er nog steeds in. Nadat hij in 1993 stopte met werken richtte Theo zijn energie en aandacht helemaal op de buurt. Het kantoor aan de Pieter van de Werfstraat 7 groeide in de tijd van het nieuwe buurtbeheer uit tot een bruisend wijkcentrum waar cursussen, rommelmarkten en spreekuren plaatsvinden.
Na de renovatie in 1995 wilde men de bewonerscommissie opheffen. Maar Theo had zo z’n bedenkingen over de stadsvernieuwing en vooral over de indeling van de nieuwe huizen. Daarom pleitte hij met succes voor het in stand houden van de bewonerscommissie.
“Er wordt bij nieuwe projecten die worden gestart veel groen teniet gedaan en er komt te weinig groen voor terug, dat vind ik jammer. Het is ook jammer dat bijna alle kleine winkels van vroeger weg zijn."
“Vroeger was de bevolkingssamen-stelling anders dan nu. In de huizen die leeg stonden trokken veel ambtenaren en mensen uit Friesland en Drente die werk konden krijgen in Amsterdam, bij Fokker, de politie en bij de gemeente. Het sociale contact was toen groter dan nu. Je hield samen de trap schoon en in de winter ging je met z’n allen sneeuwruimen. Dat zie je nu bijna niet meer terug."
Maar door de activiteiten die nu worden georganiseerd ontstaat er een beter contact tussen de bewoners, en tussen de bewoners en Theo. Met het instellen van het buurtbudget konden er nog meer buurtactiviteiten georganiseerd worden, zoals een straatspeeldag, de maandelijkse rommelmarkt en een kaartclub. Theo heeft veel voor de buurt gedaan en doet nog steeds zo veel dat hij bijna elke dag een volle agenda heeft.
De afgelopen jaren zijn er onder andere door sloop vanuit de Bijlmer heel veel gezinnen in de leeglopende Eendrachtsparkbuurt komen wonen. Daardoor verandert de buurt snel. En dat is jammer, want door de komst van het stadsdeel in 1990 en het buurtbeheer in 1994 werd de buurt een échte buurt. Het was voor de bewoners makkelijker om contact te leggen met de overheid. Vooral in praktische zin: niet meer naar het centrum hoeven en daar lang moeten wachten op bijvoorbeeld een paspoort. En de buurtconciërge nog dichterbij, in de Pieter van der Werfstraat, direct bij de hand. Theo woont nu met zijn Nancy al vele jaren met plezier in de Wigbolt Ripperdastraat en hoopt na de sloop in ‘zijn’ buurt te kunnen blijven.
Gepubliceerd: 15 december 2006
Link naar meer verhalen uit de Eendrachtsparkbuurt.