Piet Dikken kwam naar Amsterdam om geschiedenis te studeren. Met het oog op de toekomst vertrok hij met geliefde vanuit de Staatsliedenbuurt naar Geuzenveld waar veel meer ruimte was. “Eerst woonden we op de plek waar nu het Parkrandgebouw in aanbouw is in de Dr. H. Colijnstraat. Het was zo’n zelfde flat als de zes flats die nu worden gesloopt.” Het gezin Dikken woonde daar tegenover het CBR-gebouw. “Iedereen moest daar afrijden. Ik heb daar heel wat mensen zien zakken voordat ze het terrein af waren met de auto. Veel Amsterdammers weten niet precies waar Geuzenveld ligt, maar het CBR-gebouw kennen ze allemaal”. Piet herinnert zich ook nog goed dat de nieuwe riolering in de Dr. H. Colijnstraat werd aangelegd. “Dat was dolle pret voor de kinderen, één grote zandbak. In de grote rioolbuizen speelden ze verstoppertje.”
Achter het Parkrandgebouw ligt het Eendrachtspark en daarin tegen het Parkrandgebouw aan ligt de Bosspeelplek. “De kinderen bouwden daar hutten en pubers deden daar heel andere dingen in de avonduren. Iedereen ging ook naar het zwembadje toe in het park. Op die manier leerde je veel mensen kennen”. In het Eendrachtspark liggen ook de Schoolwerktuinen. Piet zijn kinderen kregen daar les van meester Kooistra over alles wat groeit en bloeit. “Een prima kerel die het lesgeven goed in de vingers had. De kinderen namen alle verbouwde groenten mee naar huis. Ik heb heel wat zand tussen de tanden gehad van die andijvie en spinazie.”
Piet voelt zich prima thuis in de buurt. In 1995 verhuisde het gezin Dikken binnen de buurt van de Dr. H. Colijnstraat naar de Jacob Cabeliaustraat. “We woonden toen tussen allemaal bewoners van het eerste uur. Nu wonen wij er het langst.”
Sinds de jaren 80 veranderde de bevolkingssamenstelling in rap tempo. Toen Piet in 85 er kwam wonen verdwenen de kruidenier op de hoek en andere kleine winkeltjes. Op dit moment komen er weer veel nieuwe winkeltjes voor in de plaats van de tweede generatie Nederlanders. Toch kent Piet nog steeds heel veel mensen in de buurt. Op de fiets gaat de hand regelmatig de lucht in voor een groet. In het voorbijgaan maakt hij even een praatje bij de firma Almering. Deze winkel is er vanaf het begin geweest.
Verderop groet Piet een Turkse man die door de wijk een wandelingetje maakt. “Het gevoel dat ik zo veel mensen ken hier is fantastisch”. Ondanks de grote fysieke veranderingen blijft de Eendrachtsparkbuurt de Eendrachtsparkbuurt, en vormen de bewoners een grote familie in een stadsdeel in Amsterdam waar Piet zich nog steeds prima thuis voelt. In dat opzicht is er niet zo veel veranderd.
Gepubliceerd: 15 december 2006
Link naar meer verhalen uit de Eendrachtsparkbuurt.