Jan van Zijp
Mohammed Ali (11) en Fatih (10) Atasever voetballen vaak met hun vrienden op het speelplein voor hun huis aan de Wigbolt Ripperdastraat. Ze wonen op nummer 37, samen met hun ouders en twee oudere zussen. In het weekend wijden ze zich aan hun grote passies: waterpolo en kickboxen.
Mohammed is de oudste en de stoerste van de twee.
Mohammed: “Met kickboxen mogen we nog geen wed-
strijden spelen, dan moet je vijftien zijn. Als je zo oud bent, mag je je tegenstander op zijn hoofd slaan. Dat mogen wij nog niet. Met waterpolo heb ik vorige week een goeie wedstrijd gespeeld: ik heb vijf punten gescoord! Nu mag ik naar een hoger team.”
Beiden vinden de winter het leukste seizoen in de wijk, want dan is er altijd wel wat te beleven. Fatih glundert: “Vooral als er sneeuw ligt en we een sneeuwballengevecht kunnen houden!” Mohammed: “In de zomer gaan veel kinderen vijf of zes weken met vakantie naar Turkije of Marokko. Dan heb je niemand om mee te spelen. Vorige zomer zijn wij ook naar Turkije geweest, maar we weten niet of wij de volgende zomer weer gaan. Na zes weken was ik wel blij dat we weer naar huis gingen en dat de school weer begon.” Fatih vindt school minder leuk, want hij houdt niet zo van huiswerk. Fatih: “Rekenen vind ik het gemakkelijkste en leukste vak.” Mohammed vindt het huiswerk van school heel gemakkelijk “geen probleem”. Hij houdt het meeste van spelling.
De familie Atasever kan nog zo´n twee jaar blijven wonen in hun huis aan de Wigbolt Ripperdastraat. Dan komt de sloophamer het blok platwalsen. Waar ze dan gaan wonen, weten ze nog niet. Als het aan de broers ligt, blijven ze in deze wijk. Dichtbij het Sloterparkbad waar ze waterpoloën en bij de sportschool waar ze kickboxen. Trainen is belangrijk, zeker omdat Mohammed later profkickboxer wil worden. Als dat niet zou lukken, wil hij auto´s repareren en verkopen. Fatih wil politieman worden om met gillende sirene keihard door de stad te scheuren.
Gepubliceerd: 15 december 2006
Link naar meer verhalen uit de Eendrachtsparkbuurt.
