Jan van Zijp
Een van de donkerste dagen uit de Amsterdamse geschiedenis is ongetwijfeld vier oktober 1992, toen een Boeing-747 vrachtvliegtuig van de Israëlische luchtvaartmaatschappij El Al op de flats Groeneveen en Kruitberg in de Amsterdamse Bijlmermeer neerstortte. De ramp kostte 43 mensen het leven. De familie Kolak, destijds wonend in de flat Kruitberg, was op dat moment niet thuis. Hun flat, gelegen tegenover het rampgebied, werd gespaard. Een heleboel vrienden en kennissen van de familie werden dat helaas niet.
Mo Kolak kwam samen met zijn vader, moeder, twee broers en twee zusjes na een half jaar bij familie in Mijdrecht te hebben gewoond in de Kenau Simons Hasselaarstraat 3-huis terecht. Ook al was hun woning in de Bijlmer onbeschadigd, er blijven wonen konden ze niet meer. “Vooral bij mijn moeder is die ramp hard aangekomen. We woonden zo’n dertig meter van de rampplek af en kenden veel mensen uit de getroffen flats”, aldus Mo.
Na deze donkere periode voelde de familie zich gelukkig snel thuis in de Eendrachtsparkbuurt. Volgens Mo was hier wonen een verbetering ten opzichte van wonen in Zuidoost. “In de Bijlmer was het nooit saai, maar we woonden daar toen wel veel geïsoleerder van de stad dan hier”, zegt Mo. In de buurt ontstond volgens Mo een goede etnische mix van bewoners die weinig problemen met elkaar hadden. “Het is hier altijd enorm gezellig geweest. Ik denk dat de mensen die bedacht hebben om de buurt te slopen hier echt geen idee van hebben gehad.”
Leuke herinneringen aan de buurt heeft Mo genoeg. “Ik weet nog goed dat we altijd gingen voetballen op het veldje hier vlakbij. Als ik het nu zie is het gewoon een heel klein veldje, maar voor ons was het vroeger alsof we in de Arena speelden. Iedere dag speelden we daar de interland Turkije tegen Marokko. En iedere dag werd het spel halverwege stilgelegd omdat er weer eens ruzie ontstond over bijvoorbeeld een overtreding. De Turken gingen dan ‘vergaderen’ en probeerden daarna de Marokkanen te sussen. Daarna gingen we weer verder en werd er fel gespeeld. Maar na afloop was het altijd weer gezellig en konden we het weer goed met elkaar vinden.”
Op dit moment werkt Mo nog als medewerker klanten-service bij een groot bedrijf in Amsterdam. Volgend jaar verhuist hij naar alle waarschijnlijkheid naar Antwerpen omdat hij gaat trouwen met een Belgisch meisje van Turkse komaf. Veel vrienden van hem die in hetzelfde blok woonden zijn inmiddels al verhuisd vanwege de sloopplannen. Waar de rest van het gezin naar toe gaat is nog niet duidelijk. “Er is nog geen besluit genomen over waar mijn familie terecht komt straks dus we wachten af wat er gaat gebeuren.”
Gepubliceerd: 15 december 2006
Link naar meer verhalen uit de Eendrachtsparkbuurt.