Jaagpad en Nieuwe Meer
Een van de wandelingen die wij zeer regelmatig met het gezin deden had alles te maken met de omgeving van het Jaagpad en het Nieuwe Meer. We kende daar een korte en een langere route van. Ook vele jaren later was het een wandeling die we vaak nog met Kerst of Nieuwjaar liepen.
Vooral omdat een groot gedeelte van de buurt rond het Jaagpad is veranderd sinds de jaren zestig en zeventig is het voor een groot deel jeugdsentiment geworden.
Korte route
Vanaf ons huis liepen we of via de Sloterkade of Aalsmeerweg waar we de Sloterweg (nu Rijnsburgstraat) namen en vandaar de ingang naar het Jaagpad (zie foto), halverwege het Jaagpad voerde we brood aan het paard en de geit die daar jarenlang stonden, door ons Hugo en Sikkie genoemd.
Bij de sluis was het altijd een drukte van belang en keken we naar de pleziervaartuigen en binnenvaartschepen en was er altijd wel een ijscoman die daar een goede omzet draaide.
Terug liepen we dan via het IJsbaanpad, Amstelveenseweg, Stadionplein waar we vaak keken naar de toen gezellige drukte van het voetbal in het Olympisch stadion, daarna via Amstelveenseweg en Haarlemmermeerstation en Zeilstraat terug naar huis.
Lange route
Een langere wandeling voerde vanaf de Aalsmeerweg naar de in het verlengde liggende Sloterweg, waar toen links en rechts nog volop weilanden waren. Alleen het lucht- en ruimtevaartlaboratorium tekende zich af in het wijdse landschap.
De Sloterweg was toen al een redelijk drukke weg met doorgaand verkeer naar de Oude Haagseweg richting Den Haag. Nu raast daar het verkeer over de Henk Sneevlietweg en de A-10 en A-4.
Onder het viaduct van de ringspoordijk sloegen we links de Riekerweg in en liepen we langs de dijk door de velden vol met veldbloemen, waar we vaak een boeket voor thuis van samenstelde, tot dat we uitkwamen bij de volkstuinen van “Ons Buiten”.
Van daar liepen we langs het Nieuwe Meer en genoten van het kabbelende water aan de oevers. Vlakbij de volkstuintjes en aan het Nieuwe Meer was een uitspanning waar men aapjes in een hok had die je vanaf het terras bij mooi weer kon bekijken.
Helaas heb ik nergens een foto of naam van de uitspanning kunnen terugvinden.
Terug liepen we dan de kortere route via het Jaagpad of als de benen het nog toe lieten via het IJsbaanpad en de Zeilstraat.
Thuisgekomen was het goed rusten maar met een voldaan gevoel en met het versgeplukte veldboeket op tafel.
Gepubliceerd: 4 februari 2009
Lees ook andere verhalen in de rubriek Hoofddorppleinbuurt.
