Op 27 april is een project gestart om met vaartochten leerlingen van de basisscholen in ons stadsdeel kennis van de natuur bij te brengen.
Bij het Natuur Milieu Educatie centrum 'de Drijfsijs' aan de Allendelaan stappen we in het 'Rabootje'. Daarmee varen we het Ruige Riet in, langs het nieuwe gebouw van de Hogeschool van Amsterdam.
Per klas wordt ongeveer een uur gevaren en halverwege de tocht wordt soms nog een rondje gemaakt langs de fontein op de Sloterplas, waar je met een beetje geluk de regenboog kan zien. Dan varen we voorbij het restaurant aan de Oostoever, waarvan niet veel mensen weten dat het gebouwd is in de vorm van een binnenvaartschip.
Ondertussen wordt verteld over de Sloterplas, een heel bekende visplek! Over het ontstaan ervan en hoe diep die is (soms wel 40 m). Langs de andere kant van de plas staan bomen van wel 20 meter hoog, dan horen de kinderen dat die plekken in de Sloterplas dus twee maal zo diep zijn.
Daarna laten we het Ruige Riet links liggen, en varen door de heemtuin van William. In het voor- en najaar is het water daar zo helder dat je de visjes langs de boot ziet zwemmen. Op een booomstam kun je de waterschildpadden zien zonnen.
Al manoeuvrerend met de boot wordt gewezen op eenden, nijlganzen, waterhoentjes en meerkoeten. Een meerkoet op een drijvend blokje is bij 'meester Richard' een ‘meerkoet op een surfplank’.
De meevarende bioloog geeft uitleg over al die planten, bomen. Zij legt uit dat de schutkleur van de watervogels bescherming biedt, omdat die niet opvalt in de omgeving. Schutkleuren, camouflagepakken, motoren en snelheid, samen slepen met een zware haspel en ‘militaire droppings’ op het ‘strand’, daar zijn veel jongens in geïnteresseerd.
Alle leerlingen van de diverse scholen hebben zo hun eigen interesses en het programma wordt per groep aangepast. Meester Richard heeft gemerkt dat juist moeilijk lerende kinderen zich heel nauwgezet houden aan de regels wat betreft het omgaan met de boot en de natuur.
Die regels krijgen ze vóór de afvaart: niet schommelen in de boot (dan gaan we de kortste weg terug), niet klieren en de zwemvesten netjes houden. Als ze allemaal meewerken, dan gaan we nog even heel hard varen op de Sloterplas, het ‘rondje van de zaak’. Maar soms moet meester Richard ze vragen of ze soms ‘couscous in de oren hebben'. Daar moeten ze dan erg om lachen.
Op de terugweg kun je onder de brug van de Allendelaan zoutpegels zien hangen. Dat levert weer een verhaal op over minidruipsteen-grotten, stalactieten en stalagmieten.
De laatste tocht van het seizoen was op 9 november. Het project is aangeslagen, dus volgend jaar worden de trossen weer losgegooid!
Gepubliceerd: 24 november 2006
