Jan van ZijpGelukkig was de Sam van Houtenstraat toentertijd een echte winkelstraat - een must als je eerst om de hoek van de Albert Cuijpmarkt woonde. Zo waren er een slager, een warme bakker, een bloemenwinkel, een fietsenwinkel, een luxe groetenwinkel, een kapper, een kledingzaak en een Indonesische toko. Bij de slager stond je soms wel drie kwartier in de rij. Tijdens het wachten deelde de slager worst uit. Helaas zijn de winkels nu bijna allemaal verdwenen.
De woningen en de buurt zijn nog steeds mooi. Toch was er in de eerste tien jaar het meeste te beleven in de buurt. Zo werd er destijds in de winter op de Albardagracht geschaatst. Er werden zelfs schaatswedstrijden gehouden. Met de buurvrouw ging Linda naar de aerobicsles op het Lambertus Zijlplein en via ‘t Koggeschip liep ze mee met de avondvierdaagse. Uiteraard werd ook zeer regelmatig het rondje Sloterplas gelopen.
Al 19 jaar lang werkt Linda bij Tabitha. Ze is daar begonnen in de huishoudelijke dienst en werkt nu al weer een aantal jaren op de administratie. Dat was in het begin best wennen als je gewend bent om regelmatig contact met bewoners te hebben.
In de buurt is de laatste jaren de diversiteit van de bewoners toegenomen. Voor de deur is een voetbalveldje van kunstgras gekomen. Vanuit het keukenraam is te zien dat kinderen van verschillende culturele achtergronden hier intensief gebruik van maken. Helaas wordt er weinig samengespeeld en over de culturele grenzen heen gekeken.
Linda heeft in de buurt altijd leuk contact gehad, ook met de verschillende buren op de trap en ze heeft de afgelopen 21 jaar een hoop kinderen zien opgroeien.
Gepubliceerd: 15 december 2006
Link naar meer verhalen uit de Eendrachtsparkbuurt.