Schaatsen

Wij woonden op de Notweg in Osdorp. En als het winter was dan werden we wakker met ijsbloemen op de ramen van ons kamertje. Voor de nacht kregen we een kruik mee. Eerst was dat zo'n stalen ding in een geitenwollen sok. Later werd dat een warmwaterzak. We kregen flanellen lakens en 3 dikke wollen dekens op ons bed. Dan was het onder de dekens heerlijk warm en stak alleen je kruintje nog boven de dekens uit zodat alleen het puntje van je neus koud was.
Met 's morgens ijsbloemen op de ramen en die krasten we dan een beetje weg om te zien hoe wit het buiten was.
Ik weet nog dat ik een jumpsuit pyjama had. Ook flanel en blauwe Noorse sloffen van dikke wol met een leren zool. Mijn broer moest het overleven in een tricootje en had bruine Noorse sloffen. Zodra we uit bed waren gingen we in pyjama in de huiskamer tegen de nog gloeiende kachel aanzitten om warm te blijven. En als mijn moeder dan opstond was het eerste wat ze deed, de kachel aanmaken. Asla leeggooien, nieuwe kolen uit de kist op het balkon bij de nog gloeiende resten gooien. Schuif op 4 en flink poken maar.

En dan was het de hele dag buiten in de sneeuw spelen. Met de slee naar de berg en dan daar vanaf sleeën. Het mooiste was als onderaan een heuveltje sneeuw was. Dan kwam je met een vaart naar beneden en had je een soort schans die je lanceerde. Mijn broer lag op de slee en stuurde met zijn voeten en ik zat op zijn rug ... niks te doen. Of we maakten voor de deur een glijbaan. Eerst met je laarzen een baan sneeuw aanstampen tot het ijs was en dan om de beurt een aanloopje en glijden alsof je op een snowboard stond. Dat ging dan zo hard dat als je aan het einde kwam bij de rulle sneeuw, je een soort huppelspringlopen moest doen om niet te vallen. En na lang glijden met veel vriendjes werd die glijbaan steeds langer uiteraard en gleed je soms wel 3 portieken voorbij. Voor de oude van dagen van het Groenpad was dat best gevaarlijk zo'n glijbaan halverwege de route naar de Osdorperban.

Natuurlijk gingen we ook schaatsen. Dan ging mijn vader mee. Naast het witte bruggetje bij Groenpad bond hij onze schaatsen onder. Eerst klompjes, met 2 ijzers, toen Friese doorlopers en daarna Noren. Papa hield ons stevig vast en schaatste hele stukken achteruit om ons goed te leren balanceren op die smalle ijzers. En toen we dan goed konden schaatsen, reden we over de Osdorpergracht bij Hoekenes naar rechts tot aan de molen bij Geuzeveld. En vaak kwamen we dan oom Arie, een vriend van mijn ouders tegen, met zijn kinderen. En dan moesten we weer dat hele eind terug. Dan mochten we achter papa schaatsen. Hield hij zijn handen op zijn rug en daar legde ik dan mijn hand in en zo liet ik me mee terug slepen. Mijn broer kon dan nog wel zelf. Ik was eigenlijk nog een beetje te klein voor dat hele stuk.
Thuis waren er dan kaasboterhammen (tosti uit de koekenpan) en warme chocolademelk van Droste cacao met suiker en gekookte melk.  Daarna nog even sleeën op de berg en als het te koud werd speelden we Mens Erger je Niet op de grond voor de kachel.