De huiskamer van Geuzenveld, café De Luifel (1)

Auteur: Pieter Plenter
32 Reacties
Geuzenveld

Als frequent bierdrinker, vrijgezel en gezelligheidsdier kwam ik regelmatig, vaak en doordeweeks oftewel bijna dagelijks in Café De Luifel, het enige café in Geuzenveld, gelegen onder aan de dijk bij het latere eindpunt van lijn 13 in de Nicolaas Ruychaverstraat.

Café De Luifel Pieter Plenter op zijn meest geliefde stekkie tegen de pilaar bij de kassa.<br />Foto: Pieter Plenter, 1974

Café De Luifel Pieter Plenter op zijn meest geliefde stekkie tegen de pilaar bij de kassa.
Foto: Pieter Plenter, 1974

Alle rechten voorbehouden

Ik praat nu over de periode tussen 1969 en 1982 (en in het begin niet dagelijks natuurlijk). Ik heb de laatste paar jaren van deze periode er ook nog gewerkt achter de bar op de vrijdag en zaterdagavonden samen met Sjaak K. (sjok) de vaste kelner/barman, en had het gezag over de achterbar en toeptafel, en Sjaak natuurlijk over de grote voorbar en het biljart en omstreken... zondag’s vanaf 3 uur tot sluitingstijd om 01.00 stond ik alleen achter de beide bars, hoewel die op zondag zelden allebei vol waren. Eerst onder Theo Hoogeveen, en later nog een poosje onder Johan (en Mia) Oosterbaan, maar toen alleen op de zondagen. Het is overigens zo dat Theo en de latere uitbater Johan reeds het tijdige met het eeuwige hebben verwisseld.. jaja, de horecajaren zijn zwaar en tellen dubbel.
Goed...., om mee te beginnen, welbekend waren de zgn. bitteruurtjes, zo tussen 15.30 en 18.00 waar over het algemeen een heel andere groep mensen kwam dan degenen die de avonden frequenteerden. Dit waren de zgn. brave huisvaders (nou ja braaf) die s’avonds niet kwamen, op enkele stuggerikken na dan, waaronder mijn persoontje maar ja, ik was dan ook nog vrijgezel en woonde nog bij moeders. Ik noem bv. Theo "ambtenaar" die zoals ik laatst vernam nog steeds de Luifel (de nieuwe naam is me niet bekend) bezoekt, (een goed geklede heer met een “engels” streepsnorretje, bijzonder erudiet en heel aardig), Hans “de drukker” (had een eigen drukkerij en kon erg slecht tegen zijn verlies) Leen “Terroboy” (waar is mijn krat bier Leen, Joop Zoetemelk won dus wel mooi de tour in '80 zoals ik toen voorspelde), Bart P. (rechercheur tot in zijn vingerafdrukken en mijn vader), de banketbakker Leo, van verderop uit de straat (met zijn hondje en ff snel...voor 1 glaasje bier en jenever), Cor “Vrolijk” (ja, van de sleep en takeldienst bij de Coentunnel), Gerard “spoor” (NS) die ook kunstenaar was. Tom “duim” die hij niet meer had en daarom dus zo werd genoemd.

Dit prachtige verhaal van Pieter Plenter gaat nog veel verder over buurtfiguren en met anecdotes. Lees hier het vervolg.

Gepubliceerd: 18 april 2007

Alle rechten voorbehouden

4016 keer bekeken

32 reacties

Voeg je reactie toe
Bezoeker

luilak

luilak, mijn allerleukste ervaring op luilak was een van te voren geplande "aanslag" op "boze buurman" Verhoeven.
De man had het toch écht aan zichzelf te wijten dat ie door mij en een "partner in het kwaad" werd afgestraft tijdens die bewuste Luilaknacht(ochtend). Die man was zó gierig, die liet ons voor een duppie boodschappen doen. Zijn vrouw was een stuk aardiger en wist ons om te kopen voor 25 cent. Dus was een lichte vorm van wraak hier wel op zijn plaats.Want je kon verdorie het portiek niet open doen of die kale kop trok de deur open en bedelde dan om een boodschap, maar daarna stond ie weer uit volle borst te schelden dat we teveel kabaal maakten enz. Daarom leek het ons wel aardig om een ijzeren rooster tegen de gierigaard (want dat was de reden )rechtop tegen zijn deur te plaatsen, aan te bellen, hopende dat ie woest open zou doen(en, thank you lord, dat deed ie)) en dat ijzeren rooster op zijn blote patatjes zou krijgen. Nou, wij lagen verdekt opgesteld op de buitentrap, hoorden hem op gepaste wijze vloeken en tieren, en we slaakten een onderdrukte giegel; missie blootvoets gelukt!
Wat wás ie woest zeg. Daarna, tevreden gesteld, opweg gegaan naar Den-Haag, samen met Betty Boop, om wat vrienden van haar op te snorren. Met de brommer, richting Den-Haag. Op de terugweg kwamen wij niet zo elegant ten val, we gingen over de kop, en bont en blauw kwamen we terug op ons vertrouwde nest, Budha. Meteen een extra biertje genuttigd voor de schik, maar de kleurtjes en schrammen waren op het thuisfront niet anders uit te leggen dan: "o, net geslipt in een bocht"terwijl we véél te hard over e.o.a. grintpad scheurden, met bier in de buikjes, op een verlaten boerenweg , ergens bij Voorburg. Stoute meisjes, maar toch heus heel braaf voor de buitenwereld. haha!

Bezoeker

Stuntmannen uit de Luifel

Regelmatig werd er besloten om vanuit de Luifel richting de stad te gaan om te gaan stappen.
Op een avond hadden Gerard B. en Ben M. besloten dat ook maar te doen.
Na enige uren alcolische versnaperingen te hebben genuttigd op en rond het Leidseplein was het plan om via de Leidsestraat weer terug richting huis te gaan.
Het bleek echter dat een gedeelte van de Leidsestraat geheel opengebroken was.
Alleen de tramrails lag er spiernaakt bij verder was alles dat ooit weg geweest was, naast,onder of tussen de rails, weggevreest.
Aangezien de beide heren geen zin hadden om om te gaan rijden en wel van een geintje hielden, zeker nu, werd besloten om te kijken of het misschien toch mogelijk was om via de tramrails de kortste weg richting huis te kunnen nemen.
De 4 wielen werden keurig op de tramrails geplaatst en ze begonnen te rijden. Maar omdat de chauffeur alsook zijn navigator
straal bezopen aan deze stunt begonnen, was het al snel duidelijk dat deze missie tot mislukken gedoemd was. De witte Simca (want
dat was het volgens mij) sodemieterde al na enige meters van de rails af. En hing als een hulpeloos stuk blik tussen de stalen staven te hangen. Het enige dat nog kontakt met de rails had was de bodemplaat van de auto.
Nou daar sta je dan (nou ja....staan!), zeg maar tollend op je benen, om 2 uur 's nachts, of zo , midden in de Leidsestraat, met een auto vastgeplakt aan de rails die niet meer voor of achteruit te branden was.
Dit moest wel nog fouter gaan aflopen. De politie kwam na enige tijd en G. en B. mochten, toen nog op het bureau als ik het goed heb, even het welbekende pijpje volblazen. Nou ja, de rest van dit verhaal laat zich raden. Rijbewijs ingevorderd, auto uit de rails getakeld enz.enz.
Na enige maanden mocht B. voorkomen en kreeg een flinke boete en 1 jaar rijontzegging aan zijn kont.
De moraal van dit verhaal; word eerst trambestuurder!!

Bezoeker

re: Fred

Trouwens Fred, zoals blijkt uit de diverse reacties die jij bij de verschillende stukjes hebt geplaatst, zou jij ook jouw schrijverstalenten in een apart stuk(je) kunnen vermelden zoals ook de redactie suggereerd bij Plien, je schrijft zeker net zo goed als je zusje en omdat je ietwat ouder dan mij bent heb je zeker weer andere herinneringen over onze buurt. Probeer het eens vriend zou ik zeggen DUS werp af Uw schroom!!.

Bezoeker

re;Fred

Allereerst dankjewel Freddieboy voor je compliment, en natuurlijk heb je gelijk over de begintijd van de receptie(s), maar 1 uur was volgens mij te vroeg hoor.... ik geloof dat ze begonnen op de (normale) openingstijd van de Luifel, zijnde 15.00u. Dit werd me bevestigd bij navraag aan andere frequente bezoekers van de luifel. Overigens ben ik lang niet bij alle recepties aanwezig geweest, ik zat vaak met de feestdagen in Drente... vandaar dat er misschien eninge verschillen zitten in onze herinneringen. Enfin, wat te zeggen over de tic(cen) van Theo, die had ik in de 1ste draft van mijn stukje ook vermeld, met nog wat andere dingen, maar daardoor werd het stuk zolang, dat ik een aparte site alleen al van de Luifel had kunnen maken, dus heb ik dat soort dingen (helaas) moeten schrappen, ik was allang blij dat de redactie van HGVW (Jan) mijn bijdrage helemaal heeft kunnen en willen plaatsen, maar dankje voor de vermelding(en) dit zijn zeker de markante kenmerken van onze vrienden en bekenden.... ach iedereen heeft wel wat, boeken vol zou je erover kunnen schrijven.

Bezoeker

Plien

Beste Plien, de redactie van Het Geheugen van West steunt de oproep van Pieter Plenter om jouw schrijftalent ook op deze website te laten zien. Wil je dat? Stuur dan een berichtje naar de redactie.

Bezoeker

re; Plien

Nee, Plientje, Schuimpie was de broer van Jur v. - Frank(ie)
toentertijd als scheepsmaatje bij de schipssleepdienst aan het werk (ben even de naam kwijt (Smit?)). Overigens jouw schrijftalent is ook aanwezig, waarom gebruik je je dagboeken niet als basis voor een leuk stukje over Geuzenveld, wetende dat onze *ouwe buurt* je net zo aan het hart gaat als mij

Bezoeker

Afschrijvers !!!!

Wat ik me ook ineens herinner waren de biljartpartijtjes met Gert M. Ben M. Ruud en Wim M.
Een van hen, Gert M. ,herinner ik me als een zeer clowneske en vermakelijke speler. Daar ging je echt voor zitten.
Heb regelmatig ballen van hem tegen de grote glazen ruiten van de Luifel en op de grond zien neerdalen. Hij had de stootstijl van een verkrampte Parkinson veteraan zeg maar, en lepelde regelmatig de ballen het biljart uit, maar gek genoeg scoorde hij met zijn manier van spelen , als de ballen tenminste op het laken belven, toch wel vaak.
Overigens hield Theo de kwaliteit van het biljart goed bij.
Versleten of stukgespeelde lakens werden regelmatig vernieuwd.
En hij hield strikt de hand aan wie er afgeschreven hadden zodat iedereen aan de beurt kwam om het spelletje te spelen.

Bezoeker

De Luifel

Wat een voltreffer Pietje, prachtig verhaal. Alle zakdoeken zijn op en liggen naast me op de grond. Mixed emotions overigens.
Inderdaad, de nieuwjaarsborrel, meteen al hoogtepunt van het jaar dat nog maar net was begonnen.
Maar die feesten begonnen bij mijn weten al om 1uur 's middags.
Zo rond 2 uur was iedereen wel zo'n beetje binnen en lichtelijk of zwaar beneveld, al naar gelang de inhaligheid van de persoon in kwestie (alles was immers gratis). De saladeschotels, stokbrood of toastjes met paling,zalm, noem maar op, stonden allemaal rijkelijk uitgestalt op het biljard. En het was er echt BEREGEZELLIG!!!!!
Er was een jaar dat men rond een uur of 5 besloten had massaal naar het Leidseplein te trekken om een tournedootje o.i.d. te gaan eten , om vervolgens rond een uur of 10 weer terug te keren in de luifel en het feest voort te zetten. We spreken hier dan wel over de volhoudertjes, want het drukke feest was wel zo'n beetje gedaan en het meeste volk was rond die tijd al weer richting huis vertrokken.
En Theo en Sjaak, ach ja, een beetje apart waren ze wel. Theo die als ie eenmaal op gang kwam met ouwehoeren, steevast, zo'n beetje om de minuut, de "kolensjouwers" shuffle etaleerde.
Dan gingen tijdens het praten die twee schoudertjes enige malen achter elkaar op en neer alsof ie een mud kolen op zijn schouders moest tillen.. Had ie overgehouden uit de tijd dat hij kolensjouwer was geweest zei ie me ooit. Een andere tick van hem was dat stofjes van de bar vegen. Met zijn arm gebogen over de bar en dan 4, 5 , 6 keer die hand naar hem toehalend. Ik heb het wel eens geobserveerd maar zag nimmer een stofje van welke aard dan ook liggen.
Wat me wel is bijgebleven dat de mate van vriendelijkheid van Theo naar zijn klanten toe zo ongeveer synoniem was met wat je bereid was te besteden in zijn kroeg. En Sjaak, inderdaad een ietwat norse persoonlijkheid, maar ik kende hem eigenlijk maar oppervlakkig .
Ik kwam er overigens al in 1968 toen Theo enige jaren daarvoor het cafe overgenomen had van een oom van de Muldertjes. Het vertier bestond toen voor ons, op de Zondagmiddag en soms Zondagavond ,uit biljarten, toepen en het spelen op een kleine, blauwe Bally's fruitautomaat. Toen een hele tijd niet meer daar geweest en zo rond 1977, toen iedereen het wel gezien had in het Buurtcentrum Geuzenveld op het Lambertus Zijlplein, een 2e Luifel periode, tot eind 1984. Ik vond de sfeer in de Luifel altijd erg goed, maar op het laatst niet meer wat het ooit geweest was. Het werd er toch wat stiller. Maar ook misschien door een verbroken relatie met ene Kiki L. ook vaste bezoeker aldaar. Die buiten mij om helaas ook heel veel belangstelling had voor andere Luifelmannetjes. Maar zeker ook omdat de zgn intellectuelenhoek hun vertier gingen zoeken in o.a. Cafe Maarten bij het Spui. Als ik het goed heb heet v/h cafe de Luifel al enige jaren Sanny's Place.

Bezoeker

LUIFEL

he, pieter de piet, was lampie niet dezelfde persoon als ene schuimpie?? verwar ik 2 personen misschien? de namen zijn mij beiden bekend dus, ik zal eens in mijn (jazeker) oude dagboeken kijken. Leuk om alles te lezen, vooral doorgaan hoor Piet, hartstikke leuk joh. doegie

Bezoeker

re: jannie

Nee, zusje... Harry O. was nou echt niet een van de figuren die je snel vergeet, hij werd volgens mij bij de balans-telling meegenomen als vast inkomen. Niets ten nadele trouwens van deze humorvolle altijd lachende goede vriend.

Bezoeker

re: lampie

Pieter....
Sorry, ik wist niet dat er nog wat achteraan kwam..ik lees net dat je hem niet vergeten bent.......

Bezoeker

lampie

hee Pieter......
Ik was natuurlijk niet zo vaak als jij in de luifel...maar de 'enige' stamgast die ik me herinner, buiten jou natuurlijk, haha..is lampie.....hoe heette hij ook alweer???? Hij werkte in de Bickersstraat...waar ik toentertijd ook werkte...