Meer dan 65 jaar geleden, ergens tussen 1955 en 1960, kreeg ik accordeonles bij D. van Zalingen. Zijn muziekwinkel, gelegen aan de Buiksloterweg in Amsterdam-Noord, was een kleine maar bijzondere plek. Voor mij was het de plek waar ik muziekles kreeg, al ontdekte ik al snel dat muziek niet mijn roeping was. Toch zijn de herinneringen aan die lessen, de winkel, en de omgeving me dierbaar.
De Tolhuispont: De Levensader van de Buiksloterweg
In die tijd speelde de Tolhuispont een essentiële rol. Zonder de pont was de Buiksloterweg praktisch een doodlopende weg. De pont verbond het centrum van Amsterdam met Noord, want andere verbindingen zoals de Schellingwouderbrug of de IJ-tunnel bestonden nog niet.
De Tolhuispont was een onmisbare schakel voor bewoners en bedrijven. Luxe auto’s, vrachtwagens – soms hele zware – en voetgangers stonden in lange rijen te wachten op hun overtocht. Door het gewicht van die vrachtwagens moesten de opritten van de pont regelmatig worden aangepast. Het was een tijd waarin alles net wat langzamer ging, en de pont zelf was een beleving: het geluid van motoren, het zicht op het IJ, en de bedrijvigheid van het oversteken.
Dankzij de pont kwam de Buiksloterweg tot leven. Zonder die verbinding was de muziekwinkel van Van Zalingen wellicht nooit ontdekt door klanten zoals ik.
De Muziekwinkel aan de Buiksloterweg
Van Zalingen’s winkel lag aan de Buiksloterweg, vlakbij het Tolhuis. Wanneer je met de pont aankwam, liep je het Tolhuis voorbij en boog de weg iets naar links. Daar begon een rijtje huizen, waarvan één dienst deed als muziekzaak. Het was een charmante plek waar je instrumenten kon kopen, muzieklessen kon volgen, en waar muziek altijd in de lucht hing
Ik ging er meerdere jaren naartoe voor accordeonles, maar eerlijk gezegd heb ik weinig geleerd. Niet door een gebrek aan kwaliteit van de lessen, maar omdat ik simpelweg niet gemaakt ben om muziek te spelen. Toch bleef ik gaan, aangetrokken door de sfeer van de winkel en de omgeving.
De Verhuizing naar de Kamperfoelieweg
Op een gegeven moment verhuisde Van Zalingen zijn winkel naar de Kamperfoelieweg. Ik vermoed dat dit gebeurde omdat het rijtje huizen aan de Buiksloterweg op de nominatie stond om gesloopt te worden. Nu is dat gebied veranderd in het Tolhuispark, maar in mijn herinnering blijft het verbonden met de muziekwinkel en de lessen die ik daar volgde.
Een Tijd Die Voorbijging
De combinatie van de Tolhuispont en de muziekwinkel van D. van Zalingen markeert een bijzondere tijd in mijn leven. De pont was niet alleen een praktische verbinding, maar ook een symbool van de drukte en het leven dat zich rondom de Buiksloterweg afspeelde. De winkel zelf was een plek van ontmoeting en muziek, een stukje buurtgeschiedenis dat niet vergeten mag worden.
Hoewel ik nooit een virtuoos op de accordeon ben geworden, koester ik de herinneringen aan die tijd. Het waren de jaren waarin winkels zoals die van Van Zalingen een centrale rol speelden in de gemeenschap, en waarin de pont de poort was naar een wereld vol mogelijkheden.