De euforie en trots verdwenen als sneeuw voor de zon, toen Co Blanken zijn zo-even gearriveerde damherten het hazepad zag kiezen. En hij had ze nog wel gratis gekregen.
Duidelijk niet op hun gemak, besloten de drie damherten de omheinde weide van de kinderboerderij de Strohalm meteen na aankomst al vaarwel te zeggen. Co zag nog net hoe de beestjes als aangeschoten wild de Amsterdamse polders indoken.
"ik twijfelde niet en belde meteen de politie. Daarna sprong ik op de scooter om de achtervolging in te zetten. De dienstdoende agenten moeten zijn geschrokken van zijn telefoontje, want nog geen tien minuten later reden er twee motoragenten en een mobiele eenheid van de politie mee. Alsof we op een bankovervaller jaagden."
Co riep nog naar een van de agenten:"ik heb geen helm op, hoor!" Maar dat was aan dovemansoren gericht. Hem werd te verstaan gegeven voorop te rijden en de damherten in het vizier te houden. Met pijn en moeite lukte dat en een aantal uren later waren alle hertjes weer op de kinderboerderij. Eentje hadden ze daarvoor moeten verdoven - men had een dierenarts uit Artis opgetrommeld - in het tuinencomplex van Osdorp en een ander werd gevonden in de J.C. Zuurhof. De laatste dook uiteindelijk op in Geuzenveld Nieuw West.
Inmiddels was de ontsnapping landelijk nieuws geworden en stonden cameraploegen van SBS 6 en RLT 4 al op de stoep. En dan natuurlijk niet te vergeten alle lokale televisie- en radio zenders. "Eigenlijk waren dat mijn 'five minuts of fame'." Aldus een nog altijd wel enigszins trotse Co Blanken.