De boodschappen

Auteur: Barteld Plenter
7 Fans
22 Reacties
Geuzenveld
Melkwinkeltje Ruys de Beerenbrouckstraat Met rechts de telefooncel en een brandmelder.

Melkwinkeltje Ruys de Beerenbrouckstraat Met rechts de telefooncel en een brandmelder.

Alle rechten voorbehouden

Wat vooraf ging aan de Herinneringen van een 'oudgediende Diender', deel 4

Mijn vrouw had de eerste tijd wel problemen met het leven in de grote stad, rechtstreeks uit het veen getrokken als we waren. Maar ze heeft zich er zeer moedig doorheen geslagen en had zich al snel aangepast. Al moet ik er wel bij zeggen dat ze vooral in de aanvang daarbij wel veel steun heeft gehad van haar familie. (Ook allemaal mensen die met nog geen tien paarden uit het veen weg waren te krijgen.)

een aardige anekdote.

Niet zolang na dat wij in Amsterdam waren komen wonen was, ter ondersteuning van zijn kleindochter, mijn vrouw haar grootvader overgekomen uit Drenthe. Opa zou wel even voor zijn kleindochter boodschappen gaan doen bij de kruidenier in de Sam van Houtenstraat, een kleine supermarkt. Bij binnenkomst vulde Opa zijn boodschappentas met de door zijn kleindochter bestelde boodschappen. Echter hij werd door de winkelbediende aangesproken met de woorden: “Meneer, U moet een mandje nemen voor de boodschappen”. Waarna opa de boodschappen in een van de daar aanwezige mandjes deponeerde en ging afrekenen aan de kassa. Hij wilde hierna de zaak verlaten MET het mandje, edoch hij werd teruggeroepen door de winkelbediende dat dit niet de bedoeling was. Opa reageerde verontwaardigd in half Drents/half Nederlands hierop: “Maar U hebt zelf gezegd dat ik een mandje moest nemen”. (Opa was ongeveer 80 jaar en onbekend met het fenomeen supermarkt)

Winkels

Later kwam “de Spar-man” (Ruys De Beerenbrouckstraat ter hoogte van de Burgemeester Van Leeuwenlaan) aan de deur met een boodschappenboekje dat hij later weer op kwam halen nadat door moeder de vrouw de verlangde week boodschappen daarin waren opgeschreven. De volgende dag werden de boodschappen dan thuis bezorgd. Verder werden de dagelijkse bood-schappen gedaan bij groenteman Boelsma (Colijnstraat), slager Blommesteijn (Wigbolt) en de bakker, een filiaal van bakkerij Huijberts (Colijnstraat). En dan hadden we nog een electronica-annex sigarenzaak Almering (Wigbolt). En Melkboer de Kort, (Ruys de Beerenbrouck) die in de flat langs de deuren kwam, met melkbus en al.

Gepubliceerd: 22 juni 2009

Lees ook de andere verhalen van deze diender

Alle rechten voorbehouden

1805 keer bekeken

22 reacties

Voeg je reactie toe
Bezoeker

verloren/gevonden geld

En zo beginnen weer de leuke verhalen...
Zo heb ik dus het tegenovergestelde meegemaakt Channah..
Op datzelfde landje stond als eerste bouwwerkje, (het CBR was er nog niet) een electriciteitskabelhuisje (het woord door ons eens herhaaldelijk geroepen bij een optreden van Willy "roept u maar" Alfredo in het buurthuis, de man werd gek van ons...maar dat terzijde) waar voor de stalen deur een betonnen opstapje was waar je heerlijk op kon zitten en met het daarliggende zand etc. kon spelen. Zo zat ik daar, ik zal een jaar of 7 geweest zijn, op een goeie dag met wat zand te klooien toen mijn hand zich om een in elkaar gerfrommelt leeg pakje Peter Stuyvesant sloot. Vraag me niet waarom ik het deed, maar het zal zo hebben moeten zijn... toen ik het propje uit elkaar draaide, viel mijn een schat in de handen van maar liefst drie (3) kwartjes .... mijn ogen vielen zowat uit mijn kassen, IK 3 kwartjes rijk... IK die maar een duppie zakgeld in de week kreeg... Ik die nooit zoveel geld ineens had gehad....IK die dus toen besloot verschrikkelijk mijn mond te houden. 'k Heb er 3 weken over gedaan om die drie kwartjes te vergooien aan snaai, dat kon ik in een middag opeten, want iets anders kon ik niet verantwoorden natuurlijk. Speelgoed kon je wel verstoppen, maar Pa was bij de politie en dus erg slim. En bovendien wat heb je aan speelgoed waar je alleen ergens anders dan thuis mee kon spelen. Geld maakt niet gelukkig, maar ik moet zeggen, ik was toen even het gelukkigste jongetje van Amsterdam en omstreken. Nu ik erover nadenk is dit de eerste keer dat ik erover spreek.... ik kan wel een geheimpie bewaren hé (ruim 47 jaar later dus)
Maar goed, afgezien van die drie kwartjes heb ik in mijn leven nooit meer iets van waarde gevonden... Buiten mijn vrouw natuurlijk, maar eerlijk gezegd heeft die mij gevonden.

Channah van Straaten

Melkboer

Hoi Barteld,

Door jouw (weer fantastische) verhaal komt er een herinnering naar boven aan de melkboer, of liever gezegd: aan een boodschap die ik daar voor mijn moeder moest doen. Wij woonden in de Jelte Eelsmastraat, dus het was een kwestie van de het landje oversteken. Ik was toen een jaar of 10, 11, kreeg een gulden in mijn hand gedrukt, en moest even snel kaas halen voor op brood 'tussen de middag'. Dat geldstuk gleed op het landje uit mijn hand in het zand, en was niet meer terug te vinden, hoe ik ook zocht. Er zat niets anders op dan terug naar huis te gaan, zonder kaas en zonder geld........
Mijn moeder was gelukkig niet boos, hoewel een gulden in die tijd veel geld was, en breed hadden we het niet. Vanaf die tijd kregen wij geld mee in een luciferdoosje als we boodschappen moesten doen.

Groeten van Channah