Westerkwartier 1908-2008

Verteller: Henk Schmidt
Auteur: JHvZ iso 22111950 Jan van Zijp
8 Fans
Staatsliedenbuurt, Westerpark
Westerkwartier, Van Beuningenplein 3a Foto: archief Henk Schmidt

Westerkwartier, Van Beuningenplein 3a Foto: archief Henk Schmidt

Alle rechten voorbehouden

Na 100 jaar speeltuin-werk valt voor ons Westerkwartier definitief het doek.
Vier generaties van mijn familie Schmidt en Eikelhof hebben deel uit mogen maken aan het welzijn van menig kind in de Staatsliedenbuurt

Vele herinneringen komen bij mij naar boven. Westerkwartier is begonnen als een Buurtvereniging. Clublessen werden in een schoollokaal gegeven. In 1934 kwam het clubhuis tot stand, Cor Boekel - van Rederij Boekel - was de man en tevens erelid die van Westerkwartier een vooruitstrevende vereniging maakte. Bij wie je ook in de familie kwam, het ging altijd over de speeltuin of over het korfbal.
Opa en Oma Eikelhof. Opa Jan was al in de jaren 30 secretaris, leider van de tekenclub, metaal bewerken, mondorgelclub en vele andere clubs. Oma Eikelhof was gediplomeerd spelleidster waar menig kind het sport en spel leerde (slagbal). Samen met portier Nel wist zij de kinderen, zo’n 100-tal, enige discipline bij te brengen. Eén blik uit haar ogen was voldoende om iedereen stil te krijgen. In allerlei commissie hebben zij zitting gehad. Opa Ko Schmidt was de man van de bootjes club. 's Winters bootjes bouwen zoals een botter of BM-er. Dochter Rietje naaide de zeiltjes, zomers was het varen op de Bosbaan, een dag waar een ieder naar uitkeek.
Mijn ouders zijn hun leven lang nauw verbonden geweest met het verenigingswerk. Pa leidde diverse clubs, zoals leer bewerken en mozaïeken maken. Zomerkamp, een jaarlijks gebeuren, moeder in de keuken en pa mee als leiding. Paas en Pinksterkampen naar de Peppelhoeve, fietsend van Amsterdam naar Putten, 80 kilometer, zaterdags heen en maandags terug, kom er nu maar eens om!

In de jaren na de oorlog, elke zaterdagavond toneel voorstellingen, Pa als toneelmeester en Joop Veerman als assistent. Rekwisieten nodig? Onze huisraad stond soms op het toneel. Pa maakte het wel eens zo bont dat moe het bed bracht met de opmerking 'blijf daar dan maar ook slapen'. Mijn vader was jarenlang Zwarte Piet, ook zijn beide zonen Henk en Ruud hebben een pieten-opleiding gehad van Pa. Ondergetekende is later doorgegroeid naar de functie van Sint-Nicolaas. Een niet te vergeten het secretariaatwerk; overgenomen van Gerrit de Keijzer, nog met zo’n ouwe tikmachine waarvan de letter 'o' een gat sloeg. Clubladen stencillen, alles zat onder de zwarte inkt. Zondagmiddag film, ja!! Stomme films: de Dikke en Dunne, de Boefjes, RinTin Tin, alles meeslepend getolkt door de heer Geerlings. De operetteverenging was een groot succes, met als hoogtepunt het optreden in Krasnapolski. Bij het zangkoor 'het Nachtegaaltje' heeft menig kind zijn stem leren gebruiken en mooie uitvoeringen waren het gevolg. Veel clubwerk is in die 100 jaar beoefend: Timmerclub, Modelvliegtuigen, Pitriet vlechten, Handwerken, Volksdansen, Bootjesclub, Wandelclub, Rijpere Jeugd Club , Figuurzaagclub, Drumband, Majorette en vele andere clubs. Die behoren nu definitief tot het verleden. Vele momenten in het verenigingswerk - te veel om op te schrijven - hebben bijgedragen aan mijn welzijn op deze aardkloot.
Een ieder, in verleden en heden, die ook maar enig steentje heeft bijgedragen aan het wel-en-wee van de Amsterdamse jeugd, namens mijn grootouders, ouders en de 3e en 4e generatie honderd maal dank.

Henk Schmidt

Verba volant, scripta manent.
Woorden vervliegen, het geschrevene blijft.

Kijk voor nog veel, veel meer prachtige oude foto's op Foto's Westerkwartier.

Gepubliceerd: 14 september 2008

Alle rechten voorbehouden

7054 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Ijsbaan Westerkwartier, in het midden Henk schmidt 1963 Foto: archief Henk Schmidt

Ijsbaan Westerkwartier, in het midden Henk schmidt 1963 Foto: archief Henk Schmidt

Alle rechten voorbehouden
Rudi en Henkie Schmidt, bootjesdag ASV op de Bosbaan Foto: archief Henk Schmidt Rudi en Henkie Schmidt,  bootjesdag ASV op de Bosbaan - Foto: archief Henk Schmidt

Rudi en Henkie Schmidt, bootjesdag ASV op de Bosbaan Foto: archief Henk Schmidt Rudi en Henkie Schmidt, bootjesdag ASV op de Bosbaan - Foto: archief Henk Schmidt

Alle rechten voorbehouden
Verkeerslessen met oom agent uit de Staatsliedenbuurt Foto: archief Henk Schmidt

Verkeerslessen met oom agent uit de Staatsliedenbuurt Foto: archief Henk Schmidt

Alle rechten voorbehouden

29 reacties

Voeg je reactie toe
Ron Galjaart

Westerkwartier

Via het Parool kwam ik er achter dat er weer een karakteristiek gebouw in de staatsliedenbuurt gaat verdwijnen. Mijn grootvader Franciscus Galjaart, (welke ik zelf nooit gekend heb, overleden in 1937) is bestuurslid geweest van de speeltuinvereniging, dit staat tenminste op de foto van zijn grafsteen te lezen. Ook moet hij bij de bouw van het gebouwtje betrokken zijn geweest, was metselaar. Mijn vader Carolus (Carel) Galjaart heeft in Westerkwartier op het van Beuningenplein gekorfbalt met Stoeltie, Koper, Henk Siebelist en mej. Heespelink. Wij zijn zelf in november vanuit de van Boetzelaerstraat 54 2 hoog verhuist naar Slotermeer. Ik zelf kom allen nog in de oude buurt om naar de kapper in de van der Hoopstraat te gaan

J.J. Soetekouw

Foto

Wat een prachtige verzameling foto's.
Hopelijk vindt u het goed dat ik een foto van de ijsbaan op mijn weblog heb opgenomen, met daarbij een herinnering. Natuurlijk heb ik de bron vermeld.
Mijn weblog: jsoetekouw.web-log.nl

Tom Eijkman

wie weet meer van oorsprong bootjesclub(s)

Onder andere door uw verslag leer ik veel over het speeltuinwerk, waarvoor dank. Mijn interesse richt zich met name op de bootjesclubs, de daar gebruikte scheepsontwerpen en hun oorsprong, danwel de relatie met de werkelijke scheepsbouw. Heeft iemand misschien nog informatie, oude tekeningen, fotos of zelfs modellen uit de begintijd?

jopie witteveen

wat een gemis eigenlijk.

Ik zit zo te lezen,en echt waar ik kreeg heimwee,naar die tijd.
Wat zijn wij als kinderen goed opgevangen,in de speeltuin,en knutselgroepje,figuur zagen gaat mij nog niet goed af,maar creatief zijn,heb ik er wel aan over gehouden.
Ik heb genoten van die tijd,en zou willen dat wij die tijd,misschien een beetje anders,aan onze kleinkinderen konden geven.Want je werd toen echt sociaal mede opgevoed,door de medewerkers van Westerkwartier.En ben daar dankbaar voor.Ik ben al een beetje op leeftijd,maar dat weet ik nog goed.

Bezoeker

foto's

Ja het is ontroerend al die mensen terug te zien op de foto's, Mijnheer en Mevr.Kramer , Mijn Oom en Tanje Eikelhof, De Heer en Mevr.Verburg ik herken nog meer mensen waarvan ik de namen niet zo goed meer weet,maar die ik zeker niet vergeten ben.. Een van de dames Mevr.Koolhaas, begeleide ons naar het Zwembad achter de Jan Evertsenstraat ,jammer genoeg niet voor lang want het was winter en oorlog en de kolen raakten op ,zodat het zwembad gesloten werd en de zwemlessen ophielden.!!
Na de oorlog ging ik met mijn moeder,mijn vader was gestorven, naar de toneel avonden.Wat heb ik daar weer een mooie herinneringen aan, wat werden daar een mooie toneelstukken gespeeld. Ik herinner mij er na al die jaren nog een paar bij naam.De vrouwe Maria, (ging over een visserssfam. en een boot de Vrouwe Maria) de koperen ploert (de zo een indisch stuk )en niet te vergeten "Het naamloze van 1940-45 een pracht stuk over een joodsgezin, dit stuk werd ook in de stadschouwburg gespeeld,maar wij zagen het gewoon in Westerkwartier.Heerlijke avonden waren dat.Ik kan mij ook nog heel goed Gekke Gerrit herinneren, dat klinkt niet leuk, maar iedereen vond hem aardig,als je aan hem vroeg Gerrit wanneer werd dat en dat stuk gespeeld,kon hij je zo de datum vertellen en hij vergistte zich nooit.!! En dan Mijnheer Peele achter de piano.!! En mijnheer Nijssen die zo prachtig zingen kon. Wat hebben wij ook daarvan genoten. Mevr.Nijssen zit op een van de foto's op de bakfiets met ijs !!. Al onze fam.feesten werden in Westerkwartier gehouden Je kon de zaal huren . De mensen in de keuken verdienen ook een dikke pluim, die gaven toch iedere week hun vrije tijd en werkten hard om het de mensen naar de zin te maken met een bakje koffie ,enz. wat er ook maar voorhanden was.Ik wil dan ook mijn achterneef en nicht benoemen Ruud en Joke Schmidt ,die heel wat van hun vrije tijd aan Westerkwartier besteed hebben.!!en ook natuurlijke de andere vrijwillegers ,zij deden het niet alleen,maar die ken ik niet bij naam. Ook de concours van de drumbands die er een keer in het jaar gehouden werden,waren onvergetelijk. Hoe komt het toch dat zo'n mooie tijd voorbij gaat en er nu niets meer gebeurd om dit in stand te houden?? Hebben de mensen en de jeugd dan helemaal geen behoefte meer om met elkaar iets moois te beleven?? Als je op de t.v. en in de kranten al die narigheid op straat hoort en leest dan zou ik juist denken dat de jeugd in alle tijden van de straat gehouden moet worden en iets leuks moet doen!! en begeleid moet worden. Die jeugd vroeger dat waren ook geen lieverdjes hoor!!!
Dit waren de herinneringen van een oude vrouw.ha ha. Mevr. van Solkema Mense

Gerard Wassenaar

AKV Westerkwartier 1908-2008

Voor veel kinderen in de Staatsliedenbuurt heeft AKV Westerkwartier heel veel betekend. Eén van die jongetjes was ik. Bij Westerkwartier was altijd iets te doen, er was altijd ruimte en aandacht, iets waar veel kinderen in de vijftiger jaren behoefte aan hadden. De huizen waren klein, de gezinnen groot en Moe had nauwelijks tijd. Een groot deel van de warmte en geborgenheid vonden we bij Westerkwartier.
Al die ouwe-getrouwe speeltuinbestuurders hebben er toch maar mooi voor gezorgd dat de jeugd in het gareel bleef. Die herinneringen blijven, maar prachtig dat je er ook nog foto's bij hebt.

Bezoeker

Sinterklaas in de Staatsliedenbuurt. Lang geleden

Mijn jongste zoon Ronald is nu 46 jaar , was toen 3 jaar en mijn oudste zoon Rens was 7 jaar . Sinterklaas kwam aan met een bootje ,ik dacht dat dat de Buiskade was? Het paard stond al te wachten aan de wal. Ja hoor daar kwam Sinterklaas aan ,iedereen aan het zingen !! Of Sint in zijn lange mantel bleef hangen weet ik niet , wel weet ik dat de oude baas aan de ene kant op het paard klom en aan de andere kant er weer af viel!! De kinderen stonden verschrikt te kijken, wij ouders stonden te gieren van het lachen!! Het was geen vertoning.
Daarna gingen wij in optocht achter Sint aan die inmiddels weer op zijn paard geklommen was, door de Van Hallstraat naar Westerkwartier. Co Schmidt was Zwarte Piet. Co was een aangetrouwde neef van mij. Hij dorst tegen Rens en Ronald niet te praten ,bang dat zij zijn stem zouden herkennen. Rens liep achter Zwarte Piet en af en toe kreeg hij een hand met snoep van Zwarte Piet . De pepernoten gooide Rens dan onmiddellijk op de straat. Toen wij later thuis kwamen en ik hem vroeg ,waarom gooide jij al dat snoep op straat Rens, gaf hij als antwoord " Dat deed Oom Co toch ook"!Ik wist daar geen antwoord op, heb maar niets gezegd en Rens geloofde weer verder in Sinterklaas, .........of niet soms.?? Mevr. van Solkema . Wij woonden toen op de Wittenkade 174 huis .

Fred Fontijn (fred@fontijn.nl)

Prachtig

Zolang mijn ouders leefden, heb ik de verhalen over Westerkwartier aan moeten horen. Niet dat het een straf was, ze hebben daar een geweldige tijd gehad. Waarschijnlijk was Westerkwartier de opstap naar hun huwelijk. Mijn vader Ies Fontijn, speelde een tijdje in Westerkwartier 1, maar turnde ook onder meneer Polak. Dat deed mijn moeder, Maarjte van Puffelen, ook zij heeft nooit gekorfbald. Nieuwsgierig heb ik alle foto's bekeken, ik heb ze er niet op ondekt, maar het geeft me wel een beeld bij alles wat ze me vertelden en dat vind ik wel mooi. Trouwens op één foto zag ik een aantal personen die ik wel kende: Jan Venekamp en Dick Stoeltie, de man die er naast staat is volgens mij Cor (de) Waal, ik weet het alleen niet zeker.
Ik heb nog een album met verschillende foto's uit de Westerkwartier tijd, de korfbalclub, mocht daar belangstelling voor zijn, dan hoor ik dat wel.

Bezoeker

wk

Ik ben van de jongste generatie Schmidt, opgegroeid voor achter en op het podium van wk.
Wat hebben we genoten op Westerkwartier. Mij staat nog zoveel bij. Het majoretten, stijldansen, de drumband maar ook de kerststukjes maken en het overhandigen aan de bejaarden. En was ik als kleintje moe dan sliep je gewoon achter het podium of in de bestuurskamer! Nu na 100 jaar valt het doek. Zo zonde van onze geschiedenis. Ik had mijn zoon ook graag de sfeer willen geven waar onze familie altijd mee is opgegroeid. Ondanks dat ik al jaren niet meer in Amsterdam woon, kom ik nog elke keer thuis als ik het gebouw inkom. Westerkwartier blijft voortbestaan, al is het maar in onze gedachten!