Wilma en haar paarden

Verteller: Wilma van Driel
8 Fans

Wilma van Driel is een van de betaalde krachten bij de manege op het Geuzeneiland. Vanaf haar zevende loopt ze er al rond, en bijna kan ze er haar veertigjarig jubileum vieren.

Oude foto water Geuzenveld Blik op het Geuzeneiland vanaf de wal. Inmiddels ligt er een bruggetje op de plaats van de witte stenen. November 1961.

Oude foto water Geuzenveld Blik op het Geuzeneiland vanaf de wal. Inmiddels ligt er een bruggetje op de plaats van de witte stenen. November 1961.

Alle rechten voorbehouden

Je kunt dus wel zeggen dat Wilma gek is op paarden. Sterker nog: paarden zijn haar leven. Helaas woont ze niet meer in de buurt, maar toch speelt Wilma het klaar om 6 dagen per week op de manege aanwezig te zijn. Steevast neemt ze haar hond mee, die zich er ook prima lijkt te vermaken. Wilma herinnert zich vooral de grote feesten die er gegeven werden. Om de vijf jaar vindt er een grootse jubileumviering plaats en dan wordt de binnenzaal omgetoverd tot ridderzaal of Griekse tempel, al naar gelang het thema. Er worden dan demonstraties gegeven van rijden op muziek, de mensen zijn verkleed, er worden circusacts opgevoerd of er worden staaltjes dressuur afgegeven.
Het is ook een dergelijke activiteit die aan het ontstaan van de manege ten grondslag ligt. Er werd ooit een indianenkamp met paarden georganiseerd voor kinderen, en dat was zo'n succes dat besloten werd op het Geuzeneiland een manege te vestigen. Inmiddels is het eiland niet meer te vergelijken met de oorspronkelijke staat. De bomen zijn uitgegroeid, en ook is er over het watertje rondom het eiland een vaste brug gekomen. Wilma heeft nog meegemaakt dat je er alleen op kon komen door het 'zelfbedieningspontje' of met een eigen bootje. De manege heeft inmiddels elf paarden op stal staan. Hoewel ze geen voorkeur heeft voor een bepaald paard, geeft ze toch wel aan een sterke band met Leonard te hebben. Want net als mensen hebben ook paarden zo hun eigen karaktertrekjes. 'In een manege heb je gelukkig geen ordeproblemen', zegt Wilma, die ooit gymnastiekles gaf in Krommenie. Ze woont nu in Badhoevedorp, en mist vooral de markt op Plein '40-'45. Maar gelukkig hoeft ze de paarden niet te missen. Die staan geduldig te wachten tot Wilma klaar is met het interview.

Gepubliceerd: 2004
Alle rechten voorbehouden

1733 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Paardenshow Manege Geuzeneiland 1995. Foto van jubileumviering met als themafeest 'Ridders & Jonkvrouwen'.

Paardenshow Manege Geuzeneiland 1995. Foto van jubileumviering met als themafeest 'Ridders & Jonkvrouwen'.

Alle rechten voorbehouden
Hond van Wilma Wilma's Hond, Manege Geuzeneiland. Juni 2004.

Hond van Wilma Wilma's Hond, Manege Geuzeneiland. Juni 2004.

Alle rechten voorbehouden
Gebouwtje op Geuzeneiland Hetzelfde gebouwtje als op de eerste foto bij dit artikel, maar dan in 2004. Let op het verschil tussen de bomen op de eerste foto en de bomen op deze foto.

Gebouwtje op Geuzeneiland Hetzelfde gebouwtje als op de eerste foto bij dit artikel, maar dan in 2004. Let op het verschil tussen de bomen op de eerste foto en de bomen op deze foto.

Alle rechten voorbehouden

4 reacties

Voeg je reactie toe
Ron van Toorenenburg

Paard rijden in de grote vakantie

Ik heb er als jongetje van pak hem beet 13 jaar tijdens de grote vakantie op het indianenkamp en een kindercircus gezeten.
Ook heb ik er mijn eerste drumlessen op een houten plankje gehad, in het gebouwtje repeteerde de Drumband van Geuzenveld

Erik

Re: Hetty en haar paarden

Bezoeker:
Hetty Doest is helaas in 2006 of 2007 overleden.

Hetty Breet-Doest is op 19 maart 1999 overleden

Bezoeker

Hetty en haar paarden

Hetty Doest is helaas in 2006 of 2007 overleden.

System Administrator

Re: Wilma en haar paarden

Ik heb samen met wilma van driel op les gezeten in die tijd. Weet nog dat we kindercircus hadden. We kregen in die tijd les van Hetty v.d. Doest die is later naar de Berkenhoeve manege gegaan. We reden in die tijd nog alleen in de buitenbak de bouw van de overdekte manege heb ik ook nog meegemaakt. Paarden die ik me kan herinneren waren: Chopin, Joop,Manon,en ik dacht Willem, er waren er meer maar die namen zijn mij ontschoten. We hebben toen Chopin die een mooie bruine ruin was nog naar het Paardenkamp in Soest gebracht. Dat was een voor ons zeer emotionele happening. Ik zie die kop van die chauffeur van de paarden vrachtwagen nog zo voor mij. Wat had ik een hekel aan die man die mijn lievelings paard weg bracht.hahaha. Ik was er net als Wilma ook bijna iedere dag. We riepen altijd dat we zelf bijna paard waren. Het is al weer 41 jaar geleden dat ik voor het eerst een stap op het eiland zette.Heb ongeveer 10 jaar op het Geuzeneiland gereden en ben daarna Hetty v.d. Doest nagereist naar de Berkenhoeve. Daar heb ik nog zeker 7 jaar in mijn vrije tijd gewerkt en gereden.