Samen met haar 3 zusjes groeide Olga op in het huis van oma, die voor de meisjes zorgde. Olga’s vader overleed in mei 1974. Moeder wilde niet in Suriname blijven. Zij was verpleegkundige in ’s landshospitaal. Eerst logeerde moeder bij een tante in Utrecht. Van lieverlee bleef zij in Nederland, ondanks het gure klimaat, maar vanwege de veranderde politieke situatie in Suriname bleef zij voorgoed in Nederland en kwam in ging in Den Haag wonen. De kinderen die eerst bij oma bleven logeren in Suriname kwamen in 1979 met oma en opa naar Den Haag, het Mekka van de Hindoestanen, zoals Olga zei. Tot aan haar 17e jaar woonde Olga en haar familie in de Schilderswijk. Olga was inmiddels uitgehuwelijkt en vertrok naar Uden. Na veel omzwervingen, inmiddels had Olga twee kinderen gekregen en leefde gescheiden van de vader van haar kinderen, ging Olga uiteindelijk in Amsterdam Geuzenveld wonen.
Een stadsdeel waar zij nooit meer weg wil waar zij al vanaf 1990 woont Haar kinderen zijn opgegroeid in Geuzenveld. De kinderen hadden volop ruimte om te spelen. Achter de Ruys de Beerenbrouckstraat lag een groot speelveld waar de kinderen konden voetballen en ravotten. Zonder bang te hoeven zijn om onder racende auto’s te lopen. Het aantrekkelijk van het oude Geuzenveld was de rust, de stilte, de uitgestrektheid én de gezellige buren, waar echt contact mee was.
Olga betreurt de achteruitgang van de Geuzenveld. Zij heeft het gevoel dat de saamhorigheid weg is.
Omwille van de kinderen bleef Olga nog een aantal jaren thuis om hen op te voeden. Toen de kinderen voldoende zelfstandig waren ging Olga allerlei studies doen en kreeg werk als administratief medewerker bij diverse bedrijven.
Nog niet zolang geleden is Olga verhuisd naar de Teixeira de Mattosstraat . Het gevoel van vertrouwdheid komt weer beetje bij beetje terug. Het plezierig wonen ook, juist omdat in deze buurt 6 nog een beetje groen in de nabijheid van haar huis is. Maar ook hier zullen binnen afzienbare tijd de projectontwikkelaars hun breekijzers gebruiken om de woning met de grond gelijk te maken. En dus ook het groen, wat er nog van over is, verdelgen. Olga’s benedenhuis zal binnenkort plaats moeten maken voor een hoge moderne nieuwbouwflat. Olga vindt dat het begrip ‘Tuinstad’ langzaam maar zeker haar glans verliest. Waar ooit de mensen voor naar de westelijke tuinsteden verhuisden, het groene gras en het weidse uitzicht verandert langzaam maar zeker achter betonnen flatgebouwen. Het zijn niet allemaal architectonische hoogstandjes, de bouwwerken die nu in vliegensvlug uit de grond gestampt worden.
Olga mist de artisticiteit en creativiteit in de bouwwerken. Het is veel van hetzelfde. Omdat Olga sinds enige tijd chronisch ziek is en daardoor lichamelijke beperkingen heeft kijkt zij extra kritisch naar de nieuwbouw. In hoeverre, vraagt zij zich af, wordt er bij de bouwplannen rekening gehouden met de toegankelijkheids eisen, met inclusief bouwen, zodat je er tot aan het eind van je leven zou kunnen blijven wonen zonder nog om voorzieningen of aanpassing en te hoeven bedelen. Olga hoopt dat de verantwoordelijke bestuurders van dit stadsdeel zich zeer bewust zijn van het belang van inclusief bouwen en dit als opdracht mee geven aan de projectontwikkelaars en architecten.
Sinds 17 januari 2005 is Olga secretaris van het Gehandicapten Platform Geuzenveld-Slotermeer.(GPGS) Dit platform behartigt de belangen van mensen met een lichamelijk, psychische en/of verstandelijke handicap. Voor meer informatie kunt u bellen met Olga, zij is te bereiken op 06 24 55 96 94 of bij multiculturele huiskamer De Brug waar zij vrijwel elke woensdag middag is.