sperwer

Dat was de "sperwer" van de familie Beidewieder (weet niet of de spelling goed is.
Mijn moeder gaf hem de bijnaam "verrukkelijk"omdat als je wat vroeg over koekjes, vleeswaren of wat dan ook hij altijd zijn waren aanprees met"O, mevrouw die zijn verrukkelijk".
Als er iets eens niet lekker was, bv. rookworst, zei die Ouwe (mijn vader) dan ook steevast "Zeker weer bij Verrukkelijk gekocht."
Ook was ze een zoon, Peter, en ik geloof ook een dochter.
Hij verkocht koekkruimels die hij vermoedelijk zelf van ouwe, onverkoopbare koek maakte, voor een duppie aan de kinderen uit de buurt en verhuurde hij weleens speelgoed, kan me stelten en iets met twee wielen aan elkaar herinneren.
Toen we een jaar of 12 waren,kochten we een pakje sjek uit de automaat in de Nickeriestraat en wisten er dan nog wel eens een extra pakje uit te peuteren.