Ik snap het wel :-)

Geachte heer Borghouder,
Ik snap haar verhaal helemaal. Met Pasen kregen de kinderen in het gezin waar An deel van uitmaakte per kind één ei en één plak kaas. Een gekookt ei was vroeger een tractatie, en dat at je het liefst met een lepeltje gewoon uit de dop, met een beetje zout. Met die ene plak kaas moesten dus meer boterhammen belegd worden. Drie boterhammen aan het ontbijt is een normale hoeveelheid voor kinderen in de groei, dus die plak kaas moest in drieën. En met het principe 'het lekkerste voor het laatst bewaren' werd het schuifkaasproces gehanteerd. Vindingrijk! ;-)