Beste Huub Baltus,
Al ben ik dan een ouwe knar van 79 jaar, toch ben ik met mijn tijd mee gegaan en ik schrijf mijn naam in de nieuwe spelling. :-)
En nu ik nog even verder verder graaf in mijn sleetse geheugen herinner ik mij ook nog dat in de oorlog aan de oneven zijde, ik schat op nummer 31 of daaromtrent, een klein snoepwinkeltje was. In 40/45 was het winkeltje befaamd om de amandelpers staven (uiteraard van witte bonen gefabriceerd). Gore staafjes van ongeveer 8 cm. lang en niet te vreten. En in de oorlogsjaren verkocht banketbakkerij Dunselman zogenaamde "slagcrème", gefabriceerd op waterstofperoxyde-basis. Het spul moest de smaak van echte slagroom doen vergeten, maar meer dan ooit verlangde men naar echte slagroom als je die bagger van Dunselman naar binnen werkte.
Groeten uit de mooie Achterhoek met toch wel een beetje heimwee naar de oude tijden in de van Beuningenbuurt.
Joop Komen