Dames, hoe herkenbaar toch weer.
Inderdaad: die gewijde sfeer. Kerstmis was toen, althans bij ons, toch vooral een christelijk, zo niet uiterst katholiek, feest.
Niks geen versiering voordat het Kerstmis was: die was er pas op kerstochtend als je uit bed kwam, en bestond uit het kerststalletje en een bescheiden kerstboom.
Toen ik een jaar of 7 was mocht ik mee naar de nachtmis. In de Tichelstraatkerk, waar we niet onder hoorden, maar wel kerkten. Bij thuiskomst mocht ik het kindje Jezus, dat zolang in de sokkendoos geparkeerd was, in zijn kribje leggen. En dan aten we beschuit met muisjes: er was immers een kindje geboren.
De volgende ochtend was er dan het kerstontbijt. Natuurlijk weer beschuit met muisjes, maar ook kerstbrood. En om 17.00 uur gingen de kaarsjes aan. In de Eerste Hugo de Grootstraat waren dat nog echte kaarsjes in de kerstboom, waar een grote emmer water naast stond, waar mijn vader als brandwacht naast zat. In de Jelte Eelsmastraat hadden we elektrische kaarsjes. En bij dat kaarslicht zongen we, zoals Marie-Anja zei, kerstliedjes. O, die sfeer.... Ik herinner mij ook dat er op tweede kerstdag Kindeke wiegen was in de kerk. Dan werden er ook kerstliedjes gezongen bij de kerststal.
En nu? Tja, ik heb het instituut kerk uit grote onvrede zeer actief verlaten door mij op mijn 27e uit te laten schrijven. Nog wel een tijdje in het kerkkoor gezongen als ongelovige, maar ook dat wilde ik op gegeven moment niet meer. En al die commerciële kerstzooi waar we nu mee doogegooid worden haat ik. Dus het liefst helemaal geen versiering, wel wat lichtjes en kaarsjes, een minikerststalletje, en mooie (oude) muziek. En natuurlijk beschuit met muisjes. Ik heb ze vanmiddag aangeschaft!
Hoe en of jullie Kerstmis en Oud en Nieuw vieren: fijne dagen, en alle goeds voor de toekomst!