Kerstherinneringen

Paula

Hallo Paula,

Nee, ik ben niet de Wilma die je in gedachten heb.
De namen in jouw bericht zeggen mij ook niets en ik ben slechts 3 x in mijn leven in Lelystad geweest en daarvan niet 1 x in de Dekamarkt.
Het spijt me.

Wilma

hoi Wilma
Ben jij soms woonachtig in Lelystad? Dan heb ik je ooit gesproken toen je voor "mijn" kassa stond in de Dekamarkt.
Jij herkende mij, ik jou niet (sorry.)
Later wel, toen bedacht ik dat wij ooit , in een kerstvakantie ofzo, samen hebben geschaatst op de Alberdagracht in Geuzenveld, we waren denk ik 12/13/14 jaar, weet je het nog? Jij had een paardenstaart en we waren die week samen opgetrokken (op het ijs).
Verder heb je mij ooit aangesproken op het busstation van Lelystad, dat was in 1990 ongeveer. Je kwam naar mij toe en vroeg of ik Sabien kende en Ton Schumacher. (mijn zus en zwager).
Kun je e.e.a. bevestigen, anders heb ik de verkeerde Wilma voor ogen, haha.
Ik hoop op je reactie

daaaag

Net als de ster van Bethlehem de lucht in.........

Ha die Bert,wat een humor, echt lachen dit.
Jesus nog aan toe (we blijven in de sfeer van dit stukje). Dus eigenlijk was jij een van de eersten die zichzelf op ging blazen in die tijd. Net als die man in dat Amerikaanse vliegtuig van van de week. Alleen was het bij jou dan in de besloten huiselijke kring. Maar als je het goed had aangepakt was jij vast en zeker ook de lucht in gegaan.

Conny

hoi Jetty, dit heeft niets met Kerst te maken hoor maar ik vraag me af of jij de zus van Conny(ie)? bent. Ik was bevriend met haar, ook mijn zus Sabien. Ik was dol op de make-up die zij had, zó "volwassen"vonden wij dat.
Hoe gaat het met haar? Zou leuk zijn iets van haar te lezen op g.v.w.
Behalve Con was er broertje Coen, en een zus, was jij dat? of waren er nog meer?
Wij (c en ik) hebben ooit jouw(?) mobielet gepikt (jij was op vakantie naar Spanje ?), Tank vol gegooit, jij had hem expres leeg achter gelaten omdat je wel vermoedde dat je zusje er mee aan de haal zou gaan.
Maar we werden gestraft omdat we op een grintpad in het parkje langs de Haarlemmerweg, ten val kwamen. Drama, ik had gat in mijn hand, lichte hersenschudding en heel veel angst dat jij het zou ontdekken. Zelfde middag de tank, met behulp van twee vriendjes, weer leeg laten lopen.
Ken je dit verhaal??
Ik hoop iets te horen van Conny.

groetjes, Paula

kerst en nieuwjaar in de baarsjes

Ik zal niet uitweiden over de kerst in onze woning aan de Ruyterweg 57 midden jaren zestig, waarbij de CV het begaf en we de hele kerstperirode in de kou hebben gezeten. Ook kerst 1981 was voor ons niet fijn, omdat mijn vader daags daarvoor door de artsen van het Lucas Ziekenhuis als opgegeven werd betiteld.

Wat wel leuk is om te memoreren zijn de diensten in de Jeruzalemkerk met bij het afscheid een stichtelijk kinderboek en een sinaasapppel. Dat is nou het echte kerstgevoel. Volgens mij sneeuwde het toen ook die kerst.

Wat oud en nieuw betreft is wel aardig om te melden dat we op nieuwjaarsdag de buurt rondliepen op zoek naar vuurwerk wat niet was afgegaan. Ik heb de buit ooit in een krant gestopt en in de open haard in de fik gezet. Een gigantische knal was het gevolg. Mijn ouders waren niet echt blij.... Dat waren ze ook niet toen ik een pot bengaals vuurwerk in huis aanstak.

School

Waarschijnlijk zit je kleindochter op een openbare school, Marie-Anja
Daar zijn ze echt allergisch voor kerstliedjes die over God of Jezus gaan.
Toen mijn kinderen met school vlak voor de Kerst, een keer gingen zingen in het verzorgingshuis in de buurt, werd er door de directeur voorgeschreven dat het niet over religie mocht gaan. Het schijnt dat er dan ouders komen klagen!
Overigens beschouw ik Kerst ook meer als een midwinterfeest, een feest van licht.
Ik geloof wel in het bestaan van Jezus en dat het een bijzonder mens was, alleen niet dat hij de zoon van God was/is.

Waar gaat het eigenlijk over? ;-)

Marie-Anja, ik vind al die commercie met kerstmannen, rendieren, sneeuwpoppen etc. ook verschrikkelijk daarom doe ik bijna niets aan Kerstmis. Maar voordat het christendom in onze contreiën aansloeg werd hier in wat toen nog geen december heette al een soort feest gevierd: de terugkeer van het licht. Heel belangrijk in die tijd natuurlijk. Dat is door het christendom handig aangepakt door de geboorte van Jezus hieraan te koppelen.
Voor mij is die geboorte van Jezus niet zo belangrijk. Wel de boodschap van, hoe donker alles ook lijkt te zijn, er altijd weer licht komt. In zekere zin zegt het christendom dat natuurlijk ook, spreekt zelfs van eeuwig licht. Maar binnen de natuurreligies wist men dat ook al. Het zit gewoon in de mensen zelf.
Dat je kleindochter op school alleen maar kerstliedjes leert over dennebomen en sneeuwmannen vind ik een misser van de school. In alle religies komen lichtjesfeesten voor, dus grijp dat aan om kinderen daar iets van mee te laten pikken, zou ik zeggen, alleen al uit cultureel opzicht.

kerst en kerstsfeer

Hoi Allemaal

Persoonlijk ga ik ook niet meer naar de kerk maar toch voel ik me nog steeds katholiek. De kerststal staat bij mij elk jaar in de huiskamer en met een kerstboom heb ik helemaal niets. Toen mijn kinderen klein waren hebben mijn man en ik wel vol verve de boom opgezet en samen met de kinderen versierd. Wij hebben er altijd een knutselgebeuren van gemaakt. De laatste paar jaar heb ik geen boom meer maar het stalletje blijft wel!! Jammer vind ik het dat je alleen nog maar kerstmannen en sneeuwpoppen ziet als versiering in winkels. Ik mis eigenlijk wel waar het om gaat nl. nieuw leven en bezinning. Mijn kleindochter heeft op haar (kleuter)school alleen maar kerstliedjes geleerd over een denneboom en een sneeuwpop. Niets meer over het kindje Jezus in de kribbe. Het zijn natuurlijk andere tijden en ik wil niet zeggen dat het allemaal slechter is maar de geborgenheid en die inderdaad gewijde sfeer in ons gezin in de jaren 50-60 van de vorige eeuw kom ik nergens meer tegen.

Verder wens ik iedereen een fijne Kerst en een heel goed nieuwjaar.

Groetekes van Marie-Anja

Tradities

Hoi Wilma,

Ik roep altijd: eens gedoopt blijft gedoopt, en eens katholiek, blijft katholiek, maar dat doe ik meer als grapje als het Rijke Roomsche Leven weer eens ter sprake komt. Ik voel mij wel degelijk helemaal los van het geloof. Maar de herinneringen aan bepaalde tradties blijven natuurlijk, en aan folklore als het kerststalletje zetten doe ik lustig mee, zonder mij daarbij katholiek te voelen. Wat ik er wel bij voel is de behaaglijkheid en geborgenheid van de ongelooflijke goede jeugd die ik gehad heb, dankzij mijn ouders, die al die dingen toch maar voor ons deden.

Groeten van Channah

Kerststalletje

Channah, ondanks dat je met het geloof gebroken hebt, heb je dus toch nog een stalletje staan.
Mijn ervaring is dat je met onze achtergrond toch nooit helemaal los komt van het geloof.
Bepaalde gebruiken, gewoontes steken bij mij toch regelmatig de kop op.
Voel me toch altijd nog een beetje een Katholiek.
Hoe is dat bij jou/jullie?

Beschuit met muisjes

Dames, hoe herkenbaar toch weer.
Inderdaad: die gewijde sfeer. Kerstmis was toen, althans bij ons, toch vooral een christelijk, zo niet uiterst katholiek, feest.
Niks geen versiering voordat het Kerstmis was: die was er pas op kerstochtend als je uit bed kwam, en bestond uit het kerststalletje en een bescheiden kerstboom.
Toen ik een jaar of 7 was mocht ik mee naar de nachtmis. In de Tichelstraatkerk, waar we niet onder hoorden, maar wel kerkten. Bij thuiskomst mocht ik het kindje Jezus, dat zolang in de sokkendoos geparkeerd was, in zijn kribje leggen. En dan aten we beschuit met muisjes: er was immers een kindje geboren.
De volgende ochtend was er dan het kerstontbijt. Natuurlijk weer beschuit met muisjes, maar ook kerstbrood. En om 17.00 uur gingen de kaarsjes aan. In de Eerste Hugo de Grootstraat waren dat nog echte kaarsjes in de kerstboom, waar een grote emmer water naast stond, waar mijn vader als brandwacht naast zat. In de Jelte Eelsmastraat hadden we elektrische kaarsjes. En bij dat kaarslicht zongen we, zoals Marie-Anja zei, kerstliedjes. O, die sfeer.... Ik herinner mij ook dat er op tweede kerstdag Kindeke wiegen was in de kerk. Dan werden er ook kerstliedjes gezongen bij de kerststal.

En nu? Tja, ik heb het instituut kerk uit grote onvrede zeer actief verlaten door mij op mijn 27e uit te laten schrijven. Nog wel een tijdje in het kerkkoor gezongen als ongelovige, maar ook dat wilde ik op gegeven moment niet meer. En al die commerciële kerstzooi waar we nu mee doogegooid worden haat ik. Dus het liefst helemaal geen versiering, wel wat lichtjes en kaarsjes, een minikerststalletje, en mooie (oude) muziek. En natuurlijk beschuit met muisjes. Ik heb ze vanmiddag aangeschaft!

Hoe en of jullie Kerstmis en Oud en Nieuw vieren: fijne dagen, en alle goeds voor de toekomst!

kerstherinneringen

Sorry lezers van deze site: van mij natuurlijk ook fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar!

Jetty

Kerst

Weer een mooi stukje.
Vind het vooral mooi om te lezen over de "toch wel gewijde" sfeer.
Ook ik heb dat altijd ervaren.
Nu nog!
Met Kerst staat bij mij nog altijd een stal in de kamer en, al doe ik niets meer aan het geloof, die stal en het kindje Jezus geven mij en mijn kinderen nog altijd dat "gewijde" gevoel.
Voor alle lezers hier: fijne Kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar!

kerstherinneringen

Vooral kerstochtend vond ik heel spannend. 's-Avonds bij het naar bed gaan was alles nog heel "gewoon", maar als je 's-morgens de trap afkwam kwamen de allerheerlijkste geuren je tegemoet, en dan de huiskamer... er stond een enorme prachtig versierde boom in de hoek, en de mooiste takken en kerststukjes sierden de kamer op. En niet te vergeten het kerststalletje, door pa zelf gemaakt, compleet met stro en kaarsjes! M'n ouders moeten tot diep in de nacht hebben doorgewerkt!
En als hoogtepunt natuurlijk het kerstdiner. M'n moeder kookte de sterren van de hemel (altijd trouwens!), maar met kerst wist ze de meest verrukkelijke zaken op tafel te toveren, en dat in economisch toch wel magere tijden.
Oudejaarsavond vierden we altijd bij m'n opa en oma in de Haarlemmerstraat. Aan de overkant was een feestwinkel, Cortini, dus we konden het meest schitterende vuurwerk bewonderen, zittend op onze knieën in de vensterbank, onder het genot van de heerlijke appelflappen en oliebollen die m'n oma altijd bakte.

Jetty