Zielige liedjes, weeshuis en brand

Tram

Hoi Channah

Ik ben in juli 1952 geboren en mijn broer Peter-Paul in 1955.
Ik was vijf jaar toen we tijdelijk naar dat weeshuis gingen dus inderdaad iets ouder dan je zusje Toos. De herinneringen van mijn broer Hendrik-Jan kloppen dus.

Bedankt voor het uitzoeken en ik heb natuurlijk even doorgeklikt.

Groetekes van Marie-Anja

Marie-Anja en Hendrik Jan W.: Met blauwe tram naar weeshuis?

Weet je ook nog in welk jaar dat was?
Ik heb mijn vriend R., de tramfanaat, per mail geraadpleegd, en kreeg onderstaand mailtje met link (erg leuk, heel veel informatie) terug. Uiteraard ben ik even gaan zoeken bij die blauwe tram, maar die heeft maar tot september 1957 gereden. Mijn zus Toos, waar jij bij in de klas gezeten hebt is van 1952, en werd in september 1957 5 jaar. Als jij net iets ouder bent dan Toos zouden de herinneringen van je broer aan de tramrit naar het weeshuis kunnen kloppen.
Hier volgt het mailtje met link van vriend R.:

www.amsterdamsetrams.nl/

Wat de stads tram aangaat reed lijn 18 tot begin 50 er jaren tussen Nassauplein en Admiraal de Ruijterweg. Langs de Haarlemmertrekvaart op de Haarlemmerweg. lijn 18
En kijk op trams Allerlei onder NZH & Adm. de Ruijterweg.
Tot 1957 heeft de tram van af de Spuistraat bij het Spui via
Westermarkt/Rozengracht/ Wiegbrug naar Sloterdijk gereden als locaal dienst DE KIKKER tot 1954
[lATER BUS 14 GVB EN NOG VEEL LATER ALS TRAM 14 GVB}
Verder reed de blauwe tram als deze in de volksmond heettevia Halfweg/suikerfabriek naar de Amsterdamsepoort in
Haarlem/Tempelierstraat/Leidsevaart/Heemstede/Bentveld/ Zandvoort.
Deze lijn leeft voort in lijn 80 ConnexxionNZH
Deze tram reed op meterspoor en er is nog nep stukje te vinden op de kruising Nassaukade als aandenken aan de roemruchte blauwe tram.
Tot zover het mailtje.

Zelf vond ik de geschiedenis van de blauwe tram via doorklikken op de site die R. gaf. Hier heb je hem direct: www.amsterdamsetrams.nl/admiraalderuyterweg.htm

Lauriergracht

Hoi Channah

Ja, ik heb nog gevraagd of het adres inderdaad de Lauriergracht was en mijn vader bevestigde onze vermoedens.

Groetekes van Marie-Anja

Vader

Marie-Anja, heb je nog aan je vader gevraagd of dat weeshuis inderdaad op de Lauriergracht was?

nog even over de brand

Onze gordijnen waren afgefikt maar van één gordijn was nog een stuk over en mijn ouders kregen dat gedeelte niet vergoed van de verzekering. Mijn vader kan daar nog niet over uit.

Net alsof je nieuwe gordijnen gaat kopen en dat ouwe stuk zou laten hangen!!!!!

nog even een aanvulling

Hoi Allemaal

Van de week waren we bij mijn vader en hij vertelde ons nog dat er eigenlijk geen plaats meer was voor mijn jongste broertje en dat er toen een extra bedje op de kamer van een Zuster is geplaatst. Dat was toch wel fijn om nog te horen dat iedereen zijn best deed om de problemen zo goed mogelijk op te lossen en ik hoorde ook nog dat mijn vader in die periode ook ziek was (nierstenen).

Groetekes van Marie-Anja

verjaardag

Hoi Marie-Anja
Jij ook bedankt hoor voor de felicitatie.Ik heb 'n leuke dag gehad maar zoals de fuifjes(zoals we dat altijd noemde) uit onze tienerjaren komen helaas niet meer terug maar leuk was het altijd wel he?Ik heb je nog wel ergens op de foto staan was geloof ik in 1970.Nou meid ik blijf je volgen hoor via g.v.w
Groetjes Sabien.

Weeshuis / Wilma

Mijn moeder is ook een aantal keren langdurig ziek geweest, en ook een aantal keren langsdurig opgenomen in het ziekenhuis. Helaas kwam die gezinsverzorging - net als nu de thuishulp - doorgaans niet meteen op gang, en soms helemaal niet. Mijn oma kwam in zo'n geval bij ons in huis, en dat was eigenlijk hartstikke gezellig. Voor mijn oma best wel een probleem, want ze was slecht ter been, dus het moest allemaal niet te lang duren.
Ik herinner mij geen problemen met de diverse gezinsverzorgsters die we in de loop der jaren over de vloer gehad hebben.
Wat ik mij heel goed herinner was een soort - volgens mij door de kerk georganiseerde - 'burenhulp'. In de perioden dat mijn moeder niet ziek was hebben we regelmatig voor een tijdje kinderen te logeren gehad, waarvan de moeder in een ziekenhuis was opgenomen. Dat kon allemaal zomaar.....

voor Channah

Hoi Channah

Bedankt voor je fijne reactie (vraag) want het is uiteraard zo dat iedereen zijn mening en vragen kenbaar kan maken op deze site en we proberen met zijn allen om zo goed mogelijk antwoorden te geven en ik vind trouwens dat jij dat uitermate goed doet.

Groetekes van Marie-Anja

nog even voor Wilma

Hoi Wilma

Weet je, kinderen zijn op zich heel flexibel en wij hebben er verder geen traumatische toestanden van over gehouden. Het overkomt je gewoon en het was nu eenmaal zo. Wij vonden het ook wel heel interessant hoor om te zeggen als kind dat we in een weeshuis geweest waren. We hebben trouwens later nog vaak gelachen op verjaardagen en zo over het andijviegebeuren van mijn oudste broer.

Tramhalte

Hoi Hendrik Jan,

Volgens mijn gegevens - en volgens de speurtochtjes die ik vandaag tussen de bedrijven door ondernomen heb - was er in de buurt van de Haarlemmerpoort geen (katholiek) weeshuis. De oude tram die over de Haarlemmerweg reed, had evenwel een halte in de De Clercqstraat, hoek Bilderdijkstraat. Toen wij nog in de Eerste Hugo de Grootstraat woonden (tot november 1957) stapten we daar op die tram als we in de zomer een dagje naar Zandvoort gingen. Het lijkt mij logisch dat die tram richting stad verder ging via de De Clercqstraat, Rozengracht etc. naar het Centraal Station, en dat er een halte was ter hoogte van de Marnixstraat. Daarvandaan is het slechts enkele minuten lopen naar Lauriergracht 105.
Wat die route betreft ben ik niet helemaal zeker, maar ik zal er een bevriende tramfanaat naar vragen.
Door dat speurwerk ben ik mij opeens gaan ineresseren in weeshuizen. Wat kan 'Het Geheugen' toch leuke dingen opleveren. ;-)

Groeten van Channah

Weeshuis

Al met al lijkt het mij een behoorlijk traumatische ervaring. Zowel voor jullie als voor je ouders.
Wij hebben vroeger ook zo'n periode gehad dat mijn moeder langdurig ziek was maar toen kwam er een gezinsverzorgster in huis.
Trouwens ook niet de leukste periode in mijn leven. Weet nog dat ik een keer, na het eten, wegglipte zonder te bidden. Die zuster heeft me een eeuwigheid achterna gerend, bij mijn oor gegrepen, teruggesleurd en me laten bidden.
Maar ik wist gelukkig wel waar mijn moeder was en was in ons eigen huis.

weeshuis

Ik wil nog even melden dat wij met de oude tram langs de haarlemmerweg erheen werden gebracht. Ik denk dat de locatie in de buurt van de Haarlemmer poort was. De strenge zuster die ik ook van mijn leven niet meer zal vergeten heette zuster FRERIA. Ook ik weet dat het fantastisch was om weer in je eigen straat te zijn.

nog even over het weeshuis

Hoi luitjes

Nog even vermelden dat mijn jongste broertje Peter-Paul nog heel klein was en hij zat op een andere afdeling speciaal voor de kleintjes. Ik heb mijn jongste broertje dus al die tijd niet gezien.

Groetekes van Marie-Anja

Weeshuis

Hallo Wilma, Channah en Jetty

Allereerst wil ik Channah bedanken voor de link naar het weeshuis aan de Lauriergracht. Ik heb aan mijn oudste broer gevraagd of hij nog wist waar we toen naar toe gebracht waren en hij wist niet de naam maar nog wel dat het op de Lauriergracht was dus dat kan niet missen.

Jetty wat vind ik het leuk dat je uit mijn verhaaltje opmaakte dat mijn ouders goed bezig waren.

Wilma hierbij nog wat herinneringen aan de periode in het weeshuis.

Wij werden gebracht door mijn vader en dat gebeurde gewoon met het openbaar vervoer.
Ik herinner mij dat het gebouw verdeeld was in zalen en dat de muren en ramen heel hoog waren.
We sliepen met een aantal kinderen op een zaal en s'avonds kwam een zuster (in habijt) controleren of we allemaal in bed lagen.

Het avondeten was in een grote eetzaal en we zaten ongeveer met acht kinderen aan een tafel. Ik zat met mijn broertje Hendrik-Jan aan dezelfde tafel. Mijn broer Dirk-Jan zat aan een andere tafel. De tafels werden vernoemd naar de groente die je kreeg. Op een dag zaten Hendrik-Jan en ik aan de spinazietafel en mijn broer Dirk-Jan aan de andijvietafel. Dirk-Jan lustte geen andijvie en schreeuwde moord en brand. Die andijvie was ook nog met een maizenasaus en ik zei nog tegen de Zuster dat mijn broer het echt niet lustte maar ik moest mijn mond houden en dooreten. Hij moest het opeten. Dit vergeet ik mijn hele leven niet meer want ik kon niemand duidelijk maken dat Dirk-Jan het thuis ook niet lustte.
Als we onder de douche gingen stonden we in ons blootje in een rij en er was een hele grote Zuster met een boender en een blok groene zeep en je werd hardhandig schoongeschrobd. Ik kan jullie verzekeren dat dat echt routinewerk was voor die zuster want ze had een tempo dat wil je niet weten. De oren werden ook niet vergeten.

Er was ook een zandbak en die was afgeschermd met gaas en dat zat er dus ook aan de bovenkant. Ik had al een paar keer lekker in die zandbak gespeeld en toen ik er weer in moest betrok toevallig de lucht en opeens zag alles er heel dreigend uit. Ik werd hardstikke bang en raakte in paniek. Ik heb de hele boel bij elkaar gegild en was met geen stok meer in de zandbak te krijgen. Uiteraard moest ik er toch in. Naderhand bekeken zal ik me opeens gerealiseerd hebben dat alles opeens anders was en dat ik me gewoon ontheemd voelde.

We moesten ook naar school en dat was ook weer zo'n hoge zaal. Iedere dag mocht er een kind jarig zijn en die kreeg een kunstbloem in een vaasje op zijn tafeltje en de rest van de kinderen ging dan "lang zal ze leven"zingen.

Al met al heeft het allemaal diepe indruk op me gemaakt maar we werden er goed verzorgd en dat het streng was moest ook wel want er zaten toch wel onhandelbare kinderen tussen en ik weet nog wel dat er één kind was die altijd in de contramine was en een hele grote mond had. Ik herinner me ook nog dat een kind vroeg of we vondelingen waren en dat ik zei dat we een vader en een moeder hadden maar dat ik niet meer wist waar die waren.

Het was voor mijn kloekerige moeder heel vreselijk dat ze zelf niet meer in staat was om voor ons te zorgen. Mijn moeder had een hele nare buitenbaarmoederlijke zwangerschap en ze wilde er jaren lang niet over praten. Het enige dat ze erover zei was dat ze moest rusten van de dokter.

Jetty nog even over de geweldige smartlap.
Het is inderdaad zo dat herinneringen eigenlijk levensverhalen zijn en daar zit voor elk mens wel wat smartlapperigs bij. Gelukkig kan ik van mijn jeugd ook veel vrolijke deuntjes maken.

Nou (ex)geuzenvelderinnen de groetekes van Marie-Anja

weeshuis

Valt me nu pas op: de titel van dit verhaal heeft alle ingrediënten voor een geweldige smartlap!
Grtz,
Jetty

Weeshuis

Hoi, Marie-Anja
je hebt me weer helemaal ingepakt met je heerlijke herinneringen. Het val me op dat je ouders zo liefde- en fantasievol waren, door na zo een nare tijd kadootjes te bedenken, terwijl het voor hun ook niet makkelijk zal zijn geweest. Weeshuis of niet, ze hebben verdomd goed voor jullie gezorgd !
Groetjes,
Jetty

Weeshuis vervolg

Mijn verstandelijk gehandicapte en schizofrene zusje Miep heeft een aantal jaren in 'De Platanen' aan de Lauriergracht gewoond. Toen zij daar pas woonde in de vroege jaren 70 had ik het gevoel van een déjà-vu: ik ben hier al eerder geweest. Dat blijkt nu te kloppen. Kijk maar eens hier: www.tussentaalenbeeld.nl/A60d.htm

Weeshuis

Er zijn nog steeds 'weeshuizen' alleen heten ze nu anders. Ik kan mij vaag herinneren dat ik wel eens in zo'n weeshuis oude stijl op bezoek ben geweest, maar dat was jaren eerder dan dat Marie-Anja daar ondergebracht was. Ik denk dat het toen om de kinderen van een oom, die weduwnaar was, ging. Het was volgens mij aan de Lauriergracht.

Weeshuis

Hallo Marie-Anja,

Ik wist niet dat er in "onze" tijd nog weeshuizen bestonden.
Dat moet echt verschrikkelijk geweest zijn om daar plotseling in terecht te komen.
Weet je nog hoe en wat?

Groet,

Wilma