Mode in mijn kindertijd (deel 1)

7 Fans
Geuzenveld

Marie-Anja Seitz-Warmerdam geeft weer wat van haar herinneringen prijs.

Zwarte laarzen zonder model

In de Jacob Cabeliaustraat woonden wij naast de familie Woudboer. Ik had altijd van die degelijke bruine leren schoenen met veters en zomers had ik bruine plastic schoenen en na veel zeuren van die rubberen teenslippers. De buurmeisjes van Woudboer hadden zomers van die mooie houten klompjes met een hakje en een bandje van rood (kunst?)leer met een gaatjespatroon erin verwerkt. Oh, wat wilde ik graag van zulke klompen. Het mocht niet van mijn moeder omdat ze dat slecht voor je voeten vond en ik was volgens mijn moeder veel te wild voor hakjes. Maar die klompjes klepperden zo leuk als je liep en ik probeerde altijd schoenen te ruilen met de diverse bezitsters van de mooie klompjes. 's Winters liepen we ook wel in bontlaarsjes. Dit waren schoenen tot je enkels met veters en een bontvoering erin. Die liepen wel heel lekker. Onze kaplaarsen (die we echt wel nodig hadden) waren zwart. Volgens mij waren er toen nog geen andere kleuren te koop. Je naam stond erin en je moest altijd goed opletten dat je die laarsen niet aan je verkeerde voet deed want veel model zat er niet in.
Ik herinner mij ook dat we over ons hemd een wolletje droegen in de winter. Mijn oma had twee hele mooie voor me gebreid met een gaatjespatroon (een lichtblauwe en een roze).

Zelf uitzoeken, maar niet heus

Op een dag kwam mijn oma met diverse plooirokken en mochten mijn zusjes en ik er een uitzoeken. Ik had meteen een witte te pakken maar daar stak mijn moeder een stokje voor. Ik kreeg een donkerblauwe en een donkergeruite plooirok. Natuurlijk was ik kwaad en in eerste instantie wilde ik de rokken niet meer. Maar ja, geen gezeur en ik had geen keus. Ik weet nog dat een paar buurmeisjes van verderop wel witte plooirokjes hadden met een rood twinset erop om naar de kerk te gaan. (Oh wat was ik stiekum jaloers op die gelukkige bezitsters van dat moois.) Mijn moeder kon heel goed breien en heeft voor mijn zusjes en mijn persoontje een mooi twinset gebreid op pennetjes twee-en-half. Voor de leekjes onder ons: een twinset is een truitje en een vest van hetzelfde materiaal. Met mijn twinset was ik heel erg blij omdat het zo'n mooie pastelkleur was.

Stukje laken

Wij droegen ook altijd een onderjurk. Mijn onderjurk was natuurlijk ook weer zelfgemaakt en altijd een katoentje met een fijn bloemmotiefje en mijn moeder maakte er altijd een zakje op voor de zakdoek. Nou ik het toch over de zakdoek heb, dat was dus een stukje oud laken netjes afgezoomd. En als het erg koud was 's winters droegen we wel een lange broek onder onze rok of jurk.

Klik hier voor deel 2 en alle andere verhalen van Marie-Anja.

Alle rechten voorbehouden

1910 keer bekeken

4 reacties

Voeg je reactie toe
Martin Woudboer

woudboertjes

Dag marie-Anja wat leuk om onze familienaam op het geuegen van west tegen te komen.
Ik heb goede herinnneringen aan onze jeuugd In de Cabeliaustraat 21 te Geuzneveld.
Mijn moeder heeft na 50 jaar het huis verlaten en is toen in 2006 in Nieuw Geuzenveld gaan wonen.
Zelf heb ik nog jaren in Geuzenveld gewerkt tot 2007. Triest om te zien hoe het Geuzenveld uit onze jeugd gesloopt is. Er komt vast wat moois voor terug, maar het is toch raar. Mijn echtgenote woonde in de Jelte Eelsmastraat en die woningen zijn net als de Wigbold Ripperdastraat gesloopt.
Leuk om zo herinneringen op te halen.

Channah van Straaten

Ruilen? ;-)

Hoi Marie-Anja,

Natuurlijk is het leuk om erover te schrijven! Vooral blijven doen! En het is ook leuk dat iedereen die de jaren 50 en 60 bewust heeft meegemaakt - zowel in Geuzenveld als elders - als ze een woord zoals 'wolletje' horen enthousiast roepen: " O ja....... ".
Ik ben benieuwd naar je stukje over rebellie op dit gebied.

Groeten van Channah

Marie-Anja Seitz-Warmerdam

Ruilen

Hoi Channah

Inderdaad was de kleding overal in die tijd zo'n beetje hetzelfde maar ik herinner het mij als Geuzenvelds omdat dat mijn leefwereld was. Het leek mij dus toch leuk om hier wat over te schrijven. De rebellie komt nog in een volgend stukje.

Groetekes van Marie-Anja

Channah van Straaten

Alleen in Geuzenveld?

Hoi Marie-Anja,

Eerlijk gezegd denk ik dat de kleding in Geuzenveld in de jaren 60, 70, en ook daarvoor en daarna, niet echt specifiek Geuzenvelds waren. Als ik vriend(inn)en uit andere stadsdelen - en zelfs uit andere steden - hoor, dan was het daar exact hetzelfde.
Maar herkenbaar, ook al ben ik zo'n 5 jaar ouder dan jij. Toen ik in de 6e klas (1956/1957)zat kwamen die plastic teenslippers op de markt. Nu, dat kon ik vergeten, net als schoenen met hakjes. Ik weet ook wel zeker dat mijn moeder een 'schoenenruil' zoals jij die beschrijft met de bezitsters van de 'klompjes' niet getolereerd, laat staan geaccepteerd zou hebben.
Wolletjes droegen wij ook: inderdaad door oma gebreid. Net als de kniekousen met ajourmotief trouwens.
Ik herinner mij ook nog de van wit katoen gebreide onderbroeken en -hemden. Geen pretje om te dragen. De onderjurken die mijn moeder maake waren daarentegen juweeltjes. Vaak gemaakt uit nog bruikbare gedeelten van lakens, maar altijd afgezet met kant, waarschijnlijk van de markt. Ik herinner mij nog goed dat ik voor een toneeluitvoering mijn kostuum moest passen, en daar stond ik in mijn onderjurkje. Alom geroep van "O, ach, wat prachtig."
Heb jij overigens gerebelleerd op het gebied van kleding en ander uiterlijk vertoon? En pikten je ouders dat?

Groeten, Channah