Vaders wil is wet
Ik wilde zo graag een bikini maar dat mocht natuurlijk ook (weer) niet en toen de spijkerbroeken in de mode kwamen wilde ik er natuurlijk ook een hebben maar mijn ouders vonden dat helemaal verschrikkelijk. Mijn vader zei altijd dat hij het vertikte om zijn dochter in een Amerikaanse bouwvakkersbroek te zien lopen!
Ik kon zeuren wat ik wilde maar het feest ging dus niet door.
Of toch niet?
Toen ik U.L.O. examen moest doen vroeg ik aan mijn moeder of ik een cadeau uit mocht kiezen wat ik helemaal zelf wilde en zei dus dat ik een bikini wilde en als dat niet mocht dan een spijkerbroek. Mijn moeder zei dat ze erover na wilde denken en ik dacht dat het er dus niet meer van zou komen. Nou wil het toeval dat mijn tante Ria, die maar zes jaar ouder is dan mijn persoontje, bij ons kwam logeren en zij bracht voor mij een bikini mee. Ik was helemaal door het dolle heen en mijn moeder heeft zich toen maar neergelegd bij het feit dat ook de bikini-mode niet meer tegen te houden was. Het was een zwart-wit geruite bikini met een broek tot je middel en een bovenstuk zowat tot je keel, maar het was helemaal geweldig!
Toch een spijkerbroek
Tja, en toen kwam mijn examen en ik slaagde met keurige cijfers. Ik wilde zo graag de spijkerbroek en mijn moeder is gezwicht voor mijn gezeur en we hebben samen ergens in Slotermeer een exemplaar gekocht. Ik kreeg ook nog een knalgeel truitje erbij en was de koning te rijk. Mijn vader liet duidelijk merken dat hij het helemaal niet leuk vond dat ik op slinkse wijze aan de broek gekomen was maar het kon me helemaal niets meer schelen, zo blij was ik!
Je kunt je nu niet meer voorstellen wat een strijd het is geweest om de mode te volgen. Ik moet wel zeggen dat mijn ouders toch vrij snel na die tijd zijn veranderd op modegebied. Ik had natuurlijk twee jongere zussen en aangezien ik de oudste dochter was heb ik gewoon het pleit moeten beslechten.