Naar de lagere school: handwerken en muziek

Handwerken en zangles

Hallo wat een leuke verhalen en vooral Hanneke weet nog heel veel. Ik herinner mij van handwerken strak breien. Na 10 regels laten zien, dan werd het uitgehaald en breide de zuster 4 regels opnieuw. Zangles door Dhr van Rooijen liedjes van A.MG Schmidt en ook een Musical in Marcantie( 4e klas ?) Breiles geven aan mijn kleine zusje Marie-Claire die in het lokaal naast mij ( 6e klas) in de eerste klas ernaast zat.
Zwemles in 4e en 5e klas met bus naar Sportfondsenbad Jan Evertsenstraat.

School

Hallo Kitty

Leuk hoor dat je reageert en jouw zus Vera zat bij mij in de klas. Ik ken jouw persoonlijk niet maar het is gewoon zo geinig dat heel veel herinneringen gedeeld kunnen worden op deze site.
Nog even niet ter zaken doende maar toevallig wel leuk. Mijn dochter (die ook al weer 31 is) heet ook Kitty . Er zat een meisje bij ons in de klas die heette Kitty Lenkering of Lenkerink in mijn herinnering en dat vond ik altijd zo'n leuk kind met een hele mooie naam en zodoende wilde ik als ik een meisje kreeg de naam Kitty met stip op nummer 1.

Groetekes van Marie-Anja

Re: Zuster Francina

Toos Schouten van Straaten, 5 aug 09, 19:38
Marie-Anja, Jij hebt gelijk, ik weet honderd procent zeker
dat zuster Francina het hoofd van de Maria Reginaschool was!
Groetjes Toos

mij naam is Kitty Dinkgreve. Ik ben ook naar die lagere school geweest. Ik heb zelfs nog een papier van die school. Het is een sportdiploma, getekend bij zuster Francina van 16 mei 1963. We gingen altijd met een bus naar het zwembad in de stad. Wel ik voel wel een beetje oud hoor als ik zo 1963 schrijf. Zou graag wat horen daarover. Wel kan ik herinneren dat er een slootje naast de school was en in de zomer probeerde wij altijd of we de andere kant konden berijken zonder om in het water terecht te komen. Of in de winter over het ijs te lopen zonder er door heen te gaan. Ik kan nog goed herinneren de kleine speelplaats waar we touwtje springen of andere spelletjes konden doen maar veel ruimte om rond te rennen was er niet. Ook kan ik nog denken aan de verwarming in de klas, het moet olie geweest zijn. In de winter stonden we allemaal round de kachel om warm te worden in de morgen voor dat de klas begon. Als Vera en ik in de winter naar school gingen was het ijs hard genoeg om er over te lopen dat was toch wel een goed gevoel.

zr. Theodata

hoi Hanneke, ik ken jou nog wel, je was het eerste meisje dat bij ons voor de deur stond toen wij in aug. 65 in de c.roobol kwamen wonen, je had donker kort haar en iets roods aan.
Door die datum weet ik dus dat ik in september naar school ging (heel bang, vreemde school, vreemde stad) en daar werd ik met mijn vader opgevangen door zr. Theodata, die mij toen naar mijn klas bracht.
vijfde klas, juf v. Erp.

groetjes, Paula

Zuster Francina en Theodata

Laat ik dan maar de knoop doorhakken. De eerste jaren was zuster Francina het hoofd van de school en later werd dit zuster Theodata. Toen ik in de 4e of 5e klas zat (1964 of 1965) ging zuster Francina weg en zij werd opgevolgd door Theodata.

Zuster Francina

Marie-Anja,

Jij hebt gelijk, ik weet honderd procent zeker dat zuster Francina het hoofd van de Maria Reginaschool was!

Groetjes Toos

hoofd van de school

Hoi Paula

Leuk dat het schoolkamp zo geinig was.

Ik dacht dat zuster Francina het hoofd van de school was.

Wie weet dit nog zeker? graag een reactie!!!!

NONNEN

OVER DE NONNEN WEET IK NOG HET VOLGENDE:
ZUSTER IMMACULATA WAS EEN KLEIN VROUWTJE MET BRIL, HEEL VROLIJK EN ONDERNEMEND. OOIT OP SCHOOLKAMP IN OUD VALKENVEEN - GUSTAV BRICHLEPHUIS (SCHRIJF IK HET GOED?) DEED ZIJ DIREKT MEE MET VERSTOPPERTJE SPELEN, ZE DOOK MET KAP EN AL DE BOSJES IN, HEEL SPONTAAN. WEET NIET OF ZIJ DE BEWUSTE MW. DE BRUIN IS, DIE TIJD HEB IK DAAR NIET MEER MEEGEMAAKT. ZIJ KON OOK GOED ZINGEN
KAN MIJ NIET VOORSTELLEN DAT "PATER"DITTERS OP ZR. MADELEINE "VIEL", WANT DIE NON WAS TOCH AL OUD?? (IN KINDEROGEN DAN HE, HAHA)
VERDER WAS HET HOOFD VAN DE SCHOOL ZUSTER THEODATA, HEEL AARDIG EN ZACHTE STEM.
ZUSTER THERESSE , DIE WAS VOLGENS MIJ STRENG, IK WAS BANG VAN HAAR WEET IK NOG (HAHA)

Wie wil er mee naar Wieringen varen

Het hele muziekgebeuren op de Maria Regina sneeuwt een beeje onder door het handwerkgeweld etc.
Toen ik in 1959 op de Maria Regina kwam was er helemaal geen speciale leerkracht voor muziek. Eens per week was er 'muziekles' maar dat stelde totaal niets voor: we zongen wat liedjes, en dat was het dan. Zuster Liduina, bij wie ik in de klas zat, had het altijd over het moederklooster in Tegelen, waar zij het blijkbaar nogal naar haar zin had gehad. Op die 'muzieklessen' moesten we ook altijd het lied 'Wie wil er mee naar Wieringen varen' zingen. In plaats van 'Wieringen' zongen wij altijd 'Tegelen', maar zo dat de zuster dat niet verstond. En ja hoor, daar ging ik in de fout aan het eind van het vijfde leerjaar, toen ik voor de klas, net als iedereen, solo een lied ten gehore moest brengen voor het rapportcijfer. Want ik moest het Wieringenlied zingen. Doodeng, en in eerste instantie ging het goed:Wie wil er mee naar Wieringen varen, 's morgens vroeg al in den dauw. met een mooi meisje van 18 jaren - wij zongen: met een nonnetje van 80 jaren, maar die fout maakte ik NIET - dat zo graag naar........ ja, daar ging ik wél .... naar TEGELEN dus, wou......
De hele klas begon te gniffelen, ik schrok me rot, maar zong toch dapper door. En zuster Liduina gaf geen krimp, wist het natuurlijk allang.
Ik had dat jaar een goed cijfer voor zang op mijn rapport! :-)

Echtpaar Ditters-De Bruin

Wilma, ik denk dat je gelijk hebt. Toen (pater) Jaap Ditters met juffrouw (jaja, zo heette ze toen) De Bruin trouwde was ik al weg uit Geuzenveld, want getrouwd, dus die namen van die nonnen weet ik allemaal niet meer precies. Ik kan mij de huwelijksplechtigheid van Jaap Ditters en mevrouw De Bruin nog goed herinneren. Er was een bus (bussen?) georganiseerd, waarmee we naar het zuiden afreisden. Juffrouw De Bruin/mevrouw Ditters had een Laura Ashley-achtige japon aan. Het geluk straalde van allebei af. Fijn om te lezen dat ze nog steeds zeer gelukkig met elkaar zijn.

Namen

De naam Immaculata komt mij wel bekend voor maar ik twijfel of dat mevrouw de Bruin/Ditters is.
Ik weet wel dat in de tijd dat ik op school zat er behoorlijk wat priesters en nonnen uitgetreden zijn.
Heb nog een foto van de zesde klas waarop, toen inmiddels mevrouw de Bruin, staat in een wel heel korte minirok.
Zo ben je non, zo loop je in mini.
Hoorde ongeveer twee jaar geleden van een oudklasgenoot dat de Ditters nog altijd zeer gelukkig getrouwd zijn.
Tja Toos, jij had dan mazzel bij zuster Madeleine. Ik was bepaald geen lievelingetje van haar maar, nogmaals, dat kwam door mijn oudere zuster. Ik heb nooit echt een kans gehad. Maar zoals al eerder gezegd: in wezen was het best een lieve vrouw en ondanks alles heb ik nooit een hekel aan haar gehad.

Madeleine, Immaculata of Thérèse?

Ik twijfel opeens. Want er was ook nog een zuster Thérèse. Was dat de latere mevrouw Ditters?
Ik heb van geen van de drie nonnen les gehad. Volgens mij hing handwerken er een beetje bij in de twee jaren dat ik op de Maria Regina zat, en werd dat er hap snap bijgedaan door een leerkracht die toevallig tijd had. Maar dat kan ik mis hebben. Het heeft in ieder geval niet echt indruk op mij gemaakt.

Zuster Madeleine

Hoi Marie-Anja,

Weer een leuk stukje! Ik herinner mij de handwerklessen ook nog goed! De eerste tijd vond ik het een ramp, maar later ging het opeens een stuk beter. De handwerkzuster heette zuster Madeleine, ik vond haar heel aardig, maar ze had wel haar lievelingetjes en ik was daar één van. In de derde hebben we een poppenrokje met van die galgjes gemaakt, ik was er heel blij mee en mijn poppen hebben het veel aan gehad.

In de vierde hebben we inderdaad een dekservet (noemen we nu place- mat) geborduurd, dat vond ik ook leuk om te doen.
In de vijfde klas, bij juffrouw Bos hebben we die spencer gebreid. Wat ik toen heel leuk vond was, dat er tijdens het breien, voorgelezen werd.
Van de zesde klas herinner ik mij dat we een peuterschortje maakten, borduurwerk op geruite stof.

Ik heb echt heel veel gehad aan de handwerklessen, ik brei nog steeds heel veel, ook maak ik nog steeds, maar niet meer zo vaak als vroeger, zelf kleding.

Zuster Immaculata hebben wij, bij mijn weten nooit gehad, die kwam volgens mij pas later op school.

Groeten,
Toos

Immaculata

Zuster Immaculata - de naam betekent overigens 'de onbevlekte' wat wel toepasselijk is voor een non ;-) - ging ook mee met de vakantiedagkampen naar de Kennemerduinen van Licht en Lucht. Ik ben een keer meegeweest als leidster van een groep meisjes van zo rond de 7 jaar, en heb daar nog foto's van. Was zij nu dezelfde zuster die naderhand zuster de Bruin, daarna juffrouw de Bruin, en vervolgens door haar huwelijk met pater Ditters mevrouw Ditters werd?

handwerkzuster nog een keer

Hallo Wilma

Er schiet mij opeens de naam Zuster Imaculata te binnen.

Mijn buurmeisje en vriendinnetje Alie Hamel en mijn persoontje noemden haar altijd Zuster Imacucu. (giechel giechel)

Groetekes van Marie-Anja

Naaimachine

Gek genoeg kan ik mij van die handwerklessen op de Maria Regina praktisch niets herinneren. Nu kwam ik daar natuurlijk pas toen ik allang kon haken, breien en borduren: in 1957 was ik al 10 jaar. Ik kon al breien toen ik 4 jaar was. Mijn oma zat altijd te breien en heeft het mij al heel jong geleerd.
Ik kan mij nog wel herinneren dat we in de tweede helft van het 6e leerjaar opeens van geruite stof een rok moesten maken, met de naaimachine dus. En een onvermijdelijk babykledingstuk, volgens mij een pyamabroekje. Nu, dat was dus 100 x niks voor mij. Die herrie die zo'n machine maakte, gadver. Gelukkig mocht je het ook mee naar huis nemen om aan te werken, en mijn moeder kon heel goed naaien, dus........ ;-)
Ook ik ben later op een naaicursus gegaan. Toen ging het mij wel beter af, maar echt leuk heb ik het nooit gevonden. Wél heb ik de naaimachine van mijn moeder 'gered' toen na het overlijden van mijn vader het huis leeg moest. Wie weet, dat als ik met pensioen ben ik de tijd krijg om mij er opnieuw in te verdiepen.
Maar breien, haken en borduren doe ik nog steeds, en graag!

handwerkzuster

Hoi Wilma

Ja, die handwerklessen waren dus voor meerdere kinderen niet zo leuk. Ik kon thuis hardstikke leuk knutselen en maakte allerlei dingetjes van de restlapjes en knoopjes die mijn moeder over had maar op school kon je je eigen fantasie niet later werken en moest je dus dingen doen waar je nog niet aan toe was. Die strakgebreide lapjes herinner ik me ook nog en we moesten ook een keer van katoen een poppejurkje breien. Nou de pop die dat paste moest nog gemaakt worden in mijn geval want het was echt niet om aan te zien. Ik stond altijd in de rij voorin de klas om weer een steek op te laten halen. Het was al met al onbegonnen werk. Ik weet nog wel dat er een handwerkzuster was maar de naam is mij ontschoten. (ik hoop dat iemand anders het nog weet)
Leuk trouwens dat je toch nog plezier hebt gekregen in het breien!!! Ook ik ben toen ik 23 was op naailes gegaan ergens op de Nassaukade en heb heel veel kleding voor mezelf gemaakt. Toen onze twee kinderen eenmaal geboren waren was ik ook altijd in de weer met de naaimachine en heb alles tot jassen aan toe zelf voor ze gemaakt. Haken, breien en naaien ging allemaal hardstikke goed. Alleen het borduren is nooit echt wat geworden. (ik ben cijferblind en dat is met die borduurtellerij dus moeilijk.)

groetekes van Marie-Anja

Handwerkles

Het gekke is dat ook ik een ramp was met handwerk.
Mijn breilapjes waren standaard veel te vast gebreid (borduren mocht ik niet eens!) en werden daarom altijd als voorbeeld aan de klas vertoont om te zien hoe het NIET moest.
Daar kwam bij dat 1 van mijn oudere zusters, in het verleden, het leven van de handwerkjuf erg moeilijk had gemaakt en IK daar nog steeds op aangekeken werd.
Ze (zuster Madeleine, op zich best een lieve vrouw) had daardoor al een hekel aan me en sprak me standaard aan met de naam van mijn zuster.
Ik weet dat ik heel veel tijd op de gang door moest brengen want als er rotzooi in de klas was werd er niet eens gekeken wie of wat maar moest ik vertrekken.
Pas 30 jaar later durfde ik opnieuw breipennen te pakken om het nog eens te proberen en, wonder boven wonder, ik kan meer dan zeer behoorlijk breien. Heb er zelfs plezier in.
Wie was jouw handwerkjuf?