Het verhaal hierboven herken ik wel maar ook weer niet.
Het dorp had de naam a-sociaal te zijn omdat er doorgaans grote gezinnen woonden waardoor het moeilijker was in die tijd om de touwtjes aan elkaar te knopen. Doordat iedereen wel een mening had over het dorp is er door anderen een beeld ontwikkeld dat niet klopte met de realiteit van het dorp. Waar iedereen een voorbeeld aan kon nemen was de eengezindheid die er heerste, daar kon de z.g. hoogbouw een voorbeeld aan nemen. Als er iets aan de hand was kwam men voor elkaar op alsof het familie was , daar waren we dan ook dorpelingen voor. Ook tante Tinie was zo`n vrouw, daar liep je niet omheen, je kon beter met haar eten dan vechten . Ik weet dit omdat ook ik in het dorp heb gewoond zij het aan de buitenkant in de Aalbersestraat waar mijn ouders zondags kaartjes verkochten voor de film in het buurthuis. Ikzelf hielp vanaf mijn 10e jaar elke dag de melkboer bij ons aan de overkant en zo waren er meer jongens die andere klusjes deden maar die niemand zag. Ja er waren natuurlijk ook wel gezinnen die het beeld opriepen zoals o.a. onze fruit/ voddenboer met het paard wat overigens niet altijd in de kamer stond maar in de fietsenschuur. Later zou blijken dat deze man 25 panden bezat in de Haarlemmerstraat. Ook ik heb bij Maria Goretti gezeten toenj was er ook nog de accordeonclub. Later toen ik ouder was heb ik in het bestuur van Maria Goretti gezeten als secretaris. Dit heeft consequenties voor de rest van mijn leven gehad, want tot op heden ben ik nog steeds bestuurder van diverse organisaties en dat is inmiddels 34 jaar. Hiermee zeggende dat er ook goede dingen uit het dorp zijn gekomen en ik weet van meerdere mensen die hun jeugd daar hebben doorgebracht dat ook deze vaak op goede plekken in de samenleving terecht zijn gekomen. Een ding wat het mij heeft gebracht is respect hebben voor andere mensen en hen in hun waarde laten. Iets waar het zeker in deze tijd nog wel eens aan mankeert.
Jan Elias, Lelystad Juni 2011
Bestuurslid Maria Goretti Amsterdam