THE BLUE DIAMONDS
Ik ben René, de jongste zoon (1957) van de Fam. van Rijn, Legmeerstraat 37 1hoog. Ik las het verhaal van Mart(in) Heyer, onze indische buurjongen. Onvoorstelbaar hoe ik veelal dezelfde herinneringen heb als hij. Vooral de zandbaanraces in de zandbak op het plein (de masseratis tegen de coopers) vond ik verbluffend. Dit is ook in mijn geheugen geprent omdat we tijdens een race te horen kregen dat Kennedy (Robert of John) was doodgeschoten. In mijn beleving zie ik ook altijd het Indische zangduo The Blue Diamonds bij ons in het portiek om de fam. Heyer te bezoeken die volgens mij familie van elkaar waren (of is dit fantasie?). Ook nog een sterke herinnering aan een voorval met één van de jongens van Blauwhof (ik denk de jongste, Kees?). Tijdens het voetballen op het pleintje, had hij me lomp onderuitgetrapt en had ik mijn knie stukgevallen op zo'n laag ijzeren hekkie langs het plantsoentje. Ik huilend naar huis. En toen kwam mijn oudste broer (Hans) naar buiten en gaf die Kees zomaar een klap in zijn gezicht. Ik weet dat ik me daar eigenlijk voor schaamde, maar aan de andere kant was ik ook wel trots op mijn grote broer dat hij dat zomaar durfde. Want die Kees kwam in mijn beleving uit een familie met allemaal grote, sterke broers. Gelukkig is het niet op een familievete uitgelopen. Die dingen gebeurden gewoon. Het leven was op straat. Toevallig vorige week in mijn oude buurtje geweest, en het is dan moeilijk voor te stellen wat er zich allemaal op het plein heeft kunnen afspelen, zoals de enorme vuurhaarden bij het kerstbomen verbranden. Heerlijke jeugd op het legmeerplein gehad. En Kees,... nog sorry voor die actie van me broer.
Quote
René van Rijn
,
27 feb 2011,16:53
Hoi René,
Eens in de zoveel tijd kom ik weer eens terug op deze site en ja hoor dan ontdek ik weer een nieuw leuk stukje van iemand uit het verleden uit deze buurt. Het is wel vijf jaar later maar uiteindelijk lees ik het alsnog en misschien dat jij het mijne nog zult lezen. Natuurlijk herinner ik me jou nog en weet ik volgens mij de namen van je broers en zusters ook nog, Hans, Ad, Anja, Ed, Vera en jij….. toch? Dat verhaal van The Blue Diamonds klopt dus die fantasie is bij dezen werkelijkheid geworden, dat was familie, neven. En om dit te illustreren nog een plaatje om alle twijfel weg te halen, op specialer verzoek; hier zijn ze haha. Met mijn zus Linda en mij.
En ja met Kees Blauwhof heb ik ook nog wel eens liggen ravotten, het kon er stevig aan toe gaan met die partijtjes op het plein, met als doelen de brug en een van die andere tuimelrekken. Dat was nog eens het ouderwetse pleintjesvoetbal. Trouwens jouw en mijn vader hebben nog heel lang samen getafeltennist, met de al eerder genoemde en geroemde broer Hans erbij. Bij de BGC om de hoek op de Sloterkade, volgens mij hebben ze er ook nog prijzen mee gewonnen. Mijn pa stopte daar pas mee toen hij al dik in de zeventig was en jouw vader zal een paar jaar jonger geweest zijn maar beiden bloedfanatiek. Bovendien waren jouw vader en ook Hans meen ik me te herinneren van die Willie Wortels, die konden alles zelf maken of vonden het wel uit zo staat mij bij. Met elektronica en fotografie, ik weet nog dat jullie een tv in de muur hadden, dat vond ik zo’n belevenis, wij hadden toen nog überhaupt geen tv. En ja er waren inderdaad heel grote kerstboomvuren, die werden van overal uit de buurt bij elkaar gescharreld en hoog opgetast. Zal nu niet zo vaak meer voorkomen denk ik. Ja, het is leuk om af en toe nog eens door die buurt te gaan, al verandert er natuurlijk wel een hoop, maar die herinneringen zijn fantastisch. En zeker alle verhalen die je nog eens van anderen leest. Mocht je dit nog eens lezen doe de groeten aan je familie!