Soms is een reactie op een verhaal zelf ook een heel verhaal. Een voorbeeld hiervan staat hieronder. Dit is een reactie van Mart Meyer op 'Terugblik op de Hoofddorppleinbuurt, deel 1'.
Legmeerplein
Koffie- en theehandel R.H. Dijkstra op de hoek van de Legmeerstraat en de Weissenbruchstraat. Foto: Beeldbank van het Stadsarchief van de gemeente Amsterdam, omstreeks 1950
Alle rechten voorbehouden
Ongelofelijk leuk al die herinneringen aan de buurt waar ik geboren (1953) en getogen ben. Een van de eerdere schrijvers in deze rubriek, Ad van Rijn, is mijn directe buurjongen geweest, uiteraard ken ik al z'n broers en zusters nog, we hadden zelfs een balkonpad waarbij onze kamers aan elkaar grensden. Legmeerstraat 37A. Ik denk dat wij de eerste Indische familie waren, die begin jaren vijftig in die buurt kwamen wonen. Geurtjes op de trap. Wij woonden op drie hoog, familie Spigt eronder - al bewoners vanaf de nieuwbouw, jaren 30 - en daaronder de eigenaar van de kruidenierszaak Heyer. En laten wijzelf nu ook zo heten, zonder familie te zijn.
Begin jaren vijftig was uiteraard de babyboomtijd, niet lang na de oorlog, de buurt explodeerde van het grut dat werd geboren. Mijn zuster Linda en ik willen nog wel een nostalgisch moment hebben waarbij we ons proberen te herinneren welke kinderen waar gewoond hebben. Werkelijk uit elk portiek, nee sterker, elke deur kwam wel een kluit kinderen te voorschijn. Dat maakte de buurt, die niet als echt opwindend te boek staat, zo leuk. Kinderrijk en nog voor stadsbegrippen ruimte om te spelen. Het Legmeerplein, waar wij op uitkeken was een speelparadijs, verstoppertje spelen, krijgertje, voetballen en later toen de speelplaats met klimrek en zandbak er kwam, maakten we altijd racebanen in het zand. Als je geluk had mocht je van de grotere jongens met je Masseratti Dinky Toy meestarten, en van de baan afroetsjen.
Ook waren wij als tieners de hangjongeren avant le lettere, wij hebben vaak in de portieken gehangen en werden met boze blikken weggekeken. Ik heb er echt een fantastische jeugd gehad. Mijn ouders hebben er ook nog lang gewoond, mijn vader was zelfs een bekend aanspreekpunt als hij zijn auto voor de zoveelste keer ging wassen, dan bleef hij maar met iedereen uit de straat babbelen. Legendarisch was zijn vuurwerk met oud en nieuw; een sliert van aan elkaar geknoopt vuurwerk dat vanaf drie hoog naar beneden hing. Of ik het maar even wilde aansteken. Ik heb er heel veel vriendjes gehad, die allemaal op mijn veel te kleine zolderkamer kwamen om stiekem de eerste sigaret te paffen en een biertje te drinken, wat is er van ze terecht gekomen.
Over de winkels in de buurt waar al een en ander over is gezegd toch nog dit: er was in deze buurt op een kleine oppervlakte van alles wel twee, tel even mee: Kolk, Blauwhof én Hogenes waren Melkboer, Posthuma en nog één op het plein: groentenboer, Imming, later Zunnebeld, Carels op de hoek Sloterkade en één op de hoek Haarlemmermeerstraat waren bakker; inderdaad de veel genoemde Vana (ik heb met hun zoon Herman, vaak bestelrondes gedaan met zo'n fiets met een mand voorop tegen betaling van de beroemde zakken koekkruimels); Heyer, later Hakhoff waren kruidenier, Vrolijk en De Boer waren slager, De twee zussen op de hoek Sloterkade, de 20 meter verder gelegen Dijkman waren sigarenhandel, ooit nog een schoenmaker op de hoek van het Legmeerplein, later IJpelaar en één in de hoek van de Legmeerstraat bij de Dotterbloemschool, en 'mind you' twee fietsenwinkels, IJpelaar en Lochies iets verderop. Van buitennissige aard waren verder nog Gregory met een radio en tvzaak - waar wij altijd aflveringen van Flipje de Tovenaarsleerling keken, een fourniturezaak, Jantje van Alles aan weerskanten van de straat! een muziekwinkel met platen en instrumenten, een bontzaak, een boekhandel en de onlangs nog afgezwaaide stomerijeigenaren. Later nog de vloerenzaken tegenover elkaar(!) van Bijl en een ander. Hoe bedenk je het deze dagen, waar alleen nog grootgrutters het voor het zeggen hebben.
Waar ik zeker altijd met de weemoedige gevoelens aan terug denk zijn de lentes in de Jacob Marisstraat met de bloesembomen, prachtig. Ook zo'n straat die er al ver voor de bouw van de overige straten stond, zoals ook de oude Sloterkadebuurt, waar in de jaren zestig de binnenbuurtjes zijn verdwenen, steegjes, poorten, kruipdoorsluipdoor laantjes. Iets van vroegere tijden.
Als laatste mijn schuilplaats waar ik altijd kon wegdromen was bioscoop Victoria, wat ik daar niet aan al of niet belegen films heb gezien, ik was er kind aan huis. Met die portier met aardbeienneus in een rood uniform om de kaartjes af te scheuren, prachtig theater, helaas ook van vroegere tijden.
Kortom, ik hou van die buurt ook al ben ik er al vele jaren weg, ik heb er een mooie tijd beleefd.
Geplaatst: 15 mei 2009
Lees ook alle andere verhalen over de Hoofddorppleinbuurt en lees vooral ook alle reacties op op 'Terugblik op de Hoofddorppleinbuurt, deel 1'.
Alle rechten voorbehouden
4609 keer bekeken
