Hoewel ik al 36 jaar weg ben uit Slotermeer, weet ik nog hoe het rook bij Stam. Eens per week ging ik met mijn moeder en mijn broer lekkers kopen bij Stam.
Wij kinderen hadden een andere opvatting over wat 'lekkers' was. Mijn broer ging eens met mijn vader 'lekkers' kopen. Mijn vader kocht speculaasjes. Vervolgens kon hij mijn broer niet mee de winkel uit krijgen. Hij zette zich schrap.
"Wat is er nou?" vroeg mijn vader.
"Ik wil lekkers!"
"Ik heb toch iets lekkers gekocht?"
"Nee, dat is geen lekkers. Ik wil lekkers die kleef zijn!"
Mijn jongste broer zat in de klas bij twee kinderen Stam, een tweeling vermoed ik, een jongen en een meisje. Die jongen heette Dick, als ik me niet vergis.
Jammer dat de winkel weg is. Vorig jaar liep ik voor het eerst weer eens door de wijk en dan is het leuk om te zien wat er nog is van wat er toen ook was. Weer iets minder.