zuurbier

Auteur: sieds harmenzon

Wat een leuke verhalen over die man, ik kan me hem ook nog goed herinneren met z'n geschreeuw. ook op de zaterdagmiddag met een overvolle lijn 12 voor z'n neus, allemaal mensen uit de haven die hun portie gedaan hadden de afgelopen week.
Taggetug jaar !!!!!!! en dan vanuit de tram, leugenaar !! en dan zuurbier weer, je ouwe vaar !!
Dat ie weinig gedaan had hoorde ik van m'n vader, die werkte eerst bij Goedkoop daarna op de 'pont'.
In z'n Goedkoop-tijd kwam Zuurbier zich 'swinters wel eens warmen op een sleepboot, die lagen altijd op stootgaren voor een klus en dus warm.
In het vooronder stond een kacheltje te snorren,roodheet.
Zuurbier werd ook welkom geheten, zielige kouwe man :-)
Kom d'r maar in zuurbier! iedereen stond op om 'm lekker dicht bij de kachel
te laten.
Dat vond ie natuurlijk solidair als 'arrebeiers onder mekaar' ; maar met z'n dikke winterkleren aan was hij natuurlijk snel warm, toen stond echter niemand meer voor 'm op om hem er uit te laten :-)
Toen bleek dat ie minder populair was dan ie dacht, hij is toen een stuk voorzichtiger geworden in de winter.

We zijn in '37 van 'het eiland' naar nieuw west, dat heette toen nog zo, verhuisd en ik rende van daar; als ik lijn 18 mistte, wel gratis natuurlijk want je kon achterop de koppeling staan; in één stuk naar de ruyterkade.
Daar kon ik uren doorbrengen in de machinekamer van de pont, prachtig.
Ik ben later natuurlijk ook machinist geworden dat kon niet missen.
Er zullen vast nog wel veel meer 'jongetjes' zijn die daar hun vrije tijd door brachten.

M'n grootouders woonden tot hun overlijden in de zeehelden buurt; in de van Diemenstraat en op de Westerdokdijk kon je leuk spelen met en op het rangeerterrein .

Een oom en later ook nog een neef waren brugwachter op de westertoegang, zo heette dat officieel geloof ik, die bivakkeerden toen nog in van die houten huisjes met een klein schrijftafeltje en een potkachel, op het Nassauplein zaten ze op stand ,in een stenen kantoor met een 'statietrap'.
Vaak waren het ex zeelui of binnenschippers die de bruggen open en dicht mochten doen :-) en de verhalen daarbinnen werden met het jaar sterker, geweldig.
De horeca werd er ook niet slechter van want er waren 'sper-uren' ivm de spits.
Het was dan niet strikt nodig om op 'post' te blijven, er waren een stuk of wat etablisementen binnen handbereik aan weerszijde van het water hè.

Later, als ik van zee kwam en m'n vader had dienst op de pont dan bleef hij drijven want zeeschepen hadden voorrang hè; ik ging dan altijd als het mogelijk was even aan dek om te kijken of ie present was.
Dan hing ie even aan de stoomfluit, dat was leuk.
Dan kwam het leukste, ik ging dan met een tasje met inhoud in de taxi naar de 'tolhuis'of 'valkenweg' om de thuiskomst te vieren in de stuurhut.
Er was toen nog geen automatische piloot maar alles leek vanzelf te gaan.

Mooie tijd

Alle rechten voorbehouden