Wat een ontzettend leuk stukje! :)
Ome Jan stond naast ons op de camping aan het Kinselmeer (genaamd “het Boschje”) met zijn vrouw “tante Corrie”, 2 hele lieve mensen.
ik at daar ‘s middags altijd een boterhammetje, want thuis wilde ik niet eten, maar bij tante Corrie en ome Jan smaakte het veeeeel lekkerder dan bij mijn moeder ;)
Ik was toen nog een heel klein meisje (iets van 3 of 4 jaar) maar kan me zijn “houten been” nog heel goed herinneren.
Ik heb nooit geweten hoe dat zo was gekomen, totdat ik dit stukje las :)