Ik woonde zelf dicht bij het doodlopende stuk van de Erasmusgracht. De watervlooien en de stekelbaarsjes heb ik door de vervuiling van het water maar heel kort mee gemaakt. Ik viste in beide grachten, maar de Rijpgracht was toch wel mijn favoriete stek. Dit niet alleen omdat mijn vismaat Dick van Tatenhove op de gracht woonde maar ook omdat het door de omsloten bebouwing knusser was. Ik wist van het bestaan van de pijp maar ik heb ondanks zoek tochten de uitmondingen nooit gevonden. Leuk al die verhalen van vroeger wat een gezellige en onbekommerde tijd was het toen toch.