Dat zijn fietsers die in het donker rijden zonder verlichting. Echt levensgevaarlijk. De keren dat ik als automobilist op de rotondes van de Postjesweg een noodstop moest maken voor een ‘onzichtbare’ fietser die dan ook nog eens voorrang neemt bij het oprijden van de rotonde, zijn niet meer te tellen.
Volgens mij heeft het verkeer wat zich reeds op de rotonde bevindt voorrang op het inkomende andere verkeer. Bij de fietser in ieder geval niet. Hij of zij gaat meestal, telefonisch converserend, niet oplettend, en als een blind in zichzelf gekeerd individu de haaientanden over. En als je dan het individu het leven redt door middel van een piepende noodstop, krijg je de meest vreselijke verwensingen over je heen. Van hele erge ziektes tot beduidend minder erge ongemakken zoals ’blinde, je ziet toch dat ik zit te bellen’? of ‘blinde, kijk uit’?
Dank je de koek-koek, als blinde automobilist zie je ook geen fietser. Maar als ik zelf als fietser door de stad rijdt, krijg ik ook van alles naar mijn hoofd geslingerd. Stop je netjes voor een rood stoplicht dan mag je volgens vele andere passerende fietsers snel naar een begraafplaats naar keuze. Volgens mij sta ik dan voor dat stoplicht in de weg? Ja, hoe is het mogelijk. Wat een verschil met 50 jaar geleden. Respect voor en van fietsers is ver te zoeken tegenwoordig. Tenslotte is een fietser de meest millieuvriendelijke verkeersdeelnemer buiten de voetganger. In de tien geboden voor fietsers staat op de eerste plaats: ‘Een fietser ‘neemt’ nooit voorrang’. Als een fietser zich terughoudend en vriendelijk gedraagd zal hij of zij voorrang krijgen.
Zonder verlichting zal je dit soort fietsers echter nooit vinden.
